Τα οφέλη για το σκύλο σας από την κατανάλωση ελαιολάδου!

Τα οφέλη για το σκύλο σας από την κατανάλωση ελαιολάδου!

Ενισχύστε το ανοσοποιητικό σύστημα του σκύλου σας, αυξήστε το προσδόκιμο ζωής και τονώστε τον οργανισμό του εμπλουτίζοντας την καθημερινή του διατροφή με ελαιόλαδο!

Το γνωρίζετε ότι το ελαιόλαδο μπορεί να ωφελήσει τον ίδιο το σκύλο σας όπως ακριβώς κάνει και στον ανθρώπινο οργανισμό; Με μέτρο βέβαια και όσο ακριβώς προβλέπεται για το καθημερινό του διαιτολόγιο, προσφέροντας του ευεξία και ενισχύοντας σημαντικά το ανοσοποιητικό του σύστημα. Πιο συγκεκριμένα, τα πλεονεκτήματα από την προσθήκη της κατάλληλης ποσότητας ελαιολάδου στη διατροφή του αγαπημένου σας φίλου είναι τα εξής:

• Ενισχύει και προστατεύει το ανοσοποιητικό του σύστημα. Όπως είναι γνωστό, το ελαιόλαδο έχει υψηλά επίπεδα αντιοξειδωτικών ουσιών, όπως είναι η πολυφαινόλη, η χλωροφύλλη και η βιταμίνη Ε που συμβάλουν στην ενδυνάμωση της φυσικής άμυνας του ζώου, ώστε να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει και να διαχειριστεί εγκαίρως ασθένειες.
•  
• Δίνει τόνωση και ενέργεια στον οργανισμό του ζώου. Πιο συγκεκριμένα με την κατανάλωση ελαιολάδου η αναπνοή γίνεται ευκολότερη και βελτιώνεται η κυκλοφορία του αίματος. Επιπλέον περιορίζει την εκδήλωση άσθματος και των δυσάρεστων συνεπειών του κι αυτό για ορισμένες ράτσες είναι άκρως σημαντικό, όπως είναι για παράδειγμα τα μπουλντόγκ που αντιμετωπίζουν έντονες δυσκολίες ως προς την αναπνοή τους.
•  
• Προσφέρει μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Είναι από τα πιο σημαντικά οφέλη από την κατανάλωση ελαιολάδου, η παράταση δηλαδή του προσδόκιμου ζωής του σκύλου καθώς εμποδίζει τη ριζική αλλοίωση των κυττάρων που οδηγεί σταδιακά στο γήρας. Με τον εμπλουτισμό της διατροφής του αγαπημένου σας φίλου με ελαιόλαδο όμως, εξασφαλίζετε με άλλα λόγια περισσότερα χρόνια συντροφιάς μαζί του. Δεν είναι εκπληκτικό αυτό;
•  
• Ενισχύει τη γεύση. Δοκιμάστε να ρίξετε μερικές σταγόνες ελαιόλαδο στη ξηρά τροφή του σκύλου σας και θα εκπλαγείτε από το πόσο περισσότερο θα την ευχαριστηθεί. Εκτός από τα πολλαπλά οφέλη, λειτουργώντας και ως ενισχυτικό γεύσης, μπορεί να μετατρέψει την ώρα του γεύματος σε πραγματική απόλαυση για τον αγαπημένο σας φίλο!
•  
• Η κατανάλωση ελαιολάδου συμβάλει στην καλή λειτουργία του μεταβολισμού. Τα ακόρεστα λιπαρά που περιέχει βοηθούν το ζώο να χάσει εύκολα τα περιττά του κιλά απομακρύνοντας από τα κύτταρα το περίσσιο λίπος. Παράλληλα συντελεί και στη διατήρηση του ιδανικού σωματικού βάρους.
•  
• Περιορίζει τις πιθανότητες για την εμφάνιση καρκίνου στο σκύλο που αποτελεί τη συχνότερη αιτία θανάτου για τις ηλικίες άνω των 10 ετών. Παράλληλα μετριάζει την εκδήλωση συμπτωμάτων διάφορων ασθενειών όπως είναι για παράδειγμα ο διαβήτης ή οι καρδιαγγειακές παθήσεις.
•  
• Ενισχύει σημαντικά τη λειτουργία του εγκεφάλου. Η κατανάλωση ελαιολάδου από το σκύλο μας διατηρεί σε άψογη κατάσταση τα εγκεφαλικά του κύτταρα, προσφέροντας διαύγεια και ισχυρή αντίληψη.
•  
• Προσφέρει λάμψη και ζωντάνια στη γούνα του σκύλου σας! Η παλιά καλή συνταγή της γιαγιάς δεν αφορά μόνο τα δικά μας μαλλιά, αφού το λάδι μπορεί να αναζωογονήσει και το τρίχωμα του σκύλου μας. Αλείψτε τα χέρια σας λοιπόν με ελαιόλαδο και περάστε τα δάχτυλα σας ανάμεσα στη γούνα του. Κάντε το ίδιο ακόμα κι αν ο αγαπημένος σας φίλος είναι κοντότριχος. Συνδυάστε το και μ’ένα ελαφρύ μασάζ που θα τονώσει την κυκλοφορία του αίματος και που θα ευχαριστήσει το σκύλο σας περισσότερο από όσο μπορείτε να φανταστείτε!

Υπογλυκαιμία στα σκυλιά, πώς εκδηλώνεται και πως θα τη διαχειριστείτε!

Υπογλυκαιμία στα σκυλιά, πώς εκδηλώνεται και πως θα τη διαχειριστείτε!

Η υπογλυκαιμία είναι μία κατάσταση που εμφανίζεται και στα σκυλιά. Προκαλείται όταν τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα είναι πολύ χαμηλά κι αυτό μπορεί να επιφέρει σοβαρές συνέπειες στην υγεία τους. Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε!

Δεν αφορά μόνο τους ανθρώπους η υπογλυκαιμία αλλά και τα σκυλιά που εκδηλώνουν συμπτώματα που επιβάλλεται να ήμαστε σε θέση να τα αναγνωρίζουμε. Πρόκειται για μία παθολογική κατάσταση που έχει να κάνει με την αυξημένη παραγωγή ινσουλίνης από το πάγκρεας, προκαλώντας απότομη πτώση του σακχάρου στο αίμα. 

Μάλιστα όπως έχει διαπιστωθεί, πολλά σκυλιά που είναι ακόμα κουτάβια, μικρότερα δηλαδή των πέντε μηνών, δεν μπορούν να μεταβολίσουν και να αποθηκεύσουν το σάκχαρο του αίματος, που έχει σαν αποτέλεσμα την εκδήλωση υπογλυκαιμίας. 

Πρόκειται για μία κατάσταση ιδιαίτερα επικίνδυνη που αν δεν γνωρίζετε πώς να τη διαχειριστείτε, μπορεί να οδηγήσει μοιραία στην απώλεια συνείδησης και δυστυχώς στο θάνατο. Ποια είναι όμως τα συμπτώματα που συνδέονται με την εκδήλωση επεισοδίου υπογλυκαιμίας;

-Λήθαργος, υποθερμία, νευρικότητα, αποπροσανατολισμός, αδυναμία, σύγχυση και σπασμοί. 

Αν παρατηρήσετε λοιπόν κάποιο από τα παραπάνω συμπτώματα ή συνδυασμό αυτών ζητήστε αμέσως κτηνιατρική βοήθεια. Θα πρέπει να γνωρίζετε πως ακόμα και οι ελαφριές περιπτώσεις υπογλυκαιμίας, με τις επαναλαμβανόμενες πτώσεις του σακχάρου στο αίμα, μπορούν να προκαλέσουν ανεπανόρθωτες βλάβες, κυρίως στον εγκέφαλο. Επομένως μην εφησυχάζετε ακόμα κι αν το σκυλί σας δείχνει να είναι καλά μετά από ένα περιστατικό εμφάνισης υπογλυκαιμίας.

Πώς θα διαχειριστείτε την υπογλυκαιμία

Αν το σκυλί σας εκδηλώσει επεισόδιο υπογλυκαιμίας για να επαναφέρετε το επίπεδο του σακχάρου στο αίμα πρέπει να του χορηγήσετε άμεσα κάτι γλυκό όπως είναι για παράδειγμα μέλι ή μαρμελάδα, ένα κουταλάκι του γλυκού για μικρά σκυλιά και μια κουταλιά της σούπας για μεγάλα. Εάν ο σκύλος σας έχει απώλεια συνείδησης και δεν μπορεί να καταπιεί το μέλι ή την μαρμελάδα, τρίψτε το γλυκό πάνω στα ούλα του. Υπολογίστε ότι θα χρειαστεί να περάσουν από 10 έως 20 λεπτά μέχρι το σάκχαρο του αίματος να ανέβει στα φυσιολογικά επίπεδα. Στη συνέχεια τυλίξτε το με μία κουβέρτα για να διατηρείται ζεστό αφού το χαμηλό επίπεδο σακχάρου μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνη πτώση της θερμοκρασίας του σώματος του. 

Εξυπακούεται ότι το σκυλί σας ακόμα κι αν δείχνει ότι επανέρχεται, θα πρέπει να το δει ο κτηνίατρος που θα έχετε ενημερώσει από πριν, με το που θα δείτε δηλαδή ότι το σκυλί σας εμφανίζει συμπτώματα υπογλυκαιμίας. Ο παραπάνω τρόπος που σας προτείνουμε να διαχειριστείτε το περιστατικό είναι καθαρά για λόγους ανάγκης, αφορά πρώτες βοήθειες, μέχρι ο κτηνίατρος να έρθει στο σημείο που βρίσκεται το ζώο.

Ζώντας με ένα σκυλί που εκδηλώνει επεισόδια υπογλυκαιμίας, είναι επιβεβλημένο ότι θα πρέπει να κάνετε αλλαγές στην καθημερινότητα του, στη διατροφή και στον τρόπο που αυτό ασκείται. Ένας σκύλος που έχει περάσει υπογλυκαιμία θα πρέπει να ακολουθεί συγκεκριμένο διαιτολόγιο, καταναλώνοντας τροφές που θα είναι πλούσιες σε πρωτεΐνες, λίπη και ίνες. Τα γεύματα του να είναι μικρά και συχνά κατά τη διάρκεια της μέρας ενώ εξίσου σημαντική είναι και η άσκηση που θα βοηθά να διατηρείται σε υψηλά επίπεδα η θερμοκρασία του σώματος του.     

Τα ανησυχητικά συμπτώματα στην υγεία των Budgies!

Τα ανησυχητικά συμπτώματα στην υγεία των Budgies!

Προσέχετε τα παπαγαλάκια σας σαν τα μάτια σας γιατί δύσκολα θα σας δείξουν ότι είναι άρρωστα κι όταν το κάνουν θα σημαίνει πως τα πράγματα είναι σοβαρά. Γι’αυτό είναι τόσο σημαντικό να παρατηρείτε τη συμπεριφορά τους καθημερινά για τυχόν αλλαγές!

Τα αγαπημένα μας παπαγαλάκια, τα γνωστά με την ονομασία Budgies, είναι από τη φύση τους πτηνά που με μεγάλη δυσκολία θα δείξουν πως είναι άρρωστα. Κι αυτό γιατί στο φυσικό τους περιβάλλον η συγκεκριμένη στάση αποτελεί μία μορφή άμυνας για να προστατεύονται από τα αρπακτικά. Αν όμως το παπαγαλάκι εκδηλώσει αλλαγή στη συμπεριφορά του και μία σειρά από συμπτώματα, σημαίνει πως η κατάσταση έχει ήδη επιδεινωθεί. 

Αυτός είναι και ο λόγος που θα πρέπει να το παρατηρείτε πολύ καλά και κάθε μέρα, ώστε να μπορείτε να εντοπίσετε εγκαίρως τις αλλαγές και να το πάτε στον κτηνίατρο. Θα σας αναφέρουμε όλα εκείνα τα συμπτώματα που συνδέονται με ασθένειες, για να είστε σε θέση να αναγνωρίσετε ότι κάτι δεν πάει καλά και πρέπει να επέμβετε άμεσα πριν είναι πολύ αργά.

• Το παπαγαλάκι σας κοιμάται συνέχεια, μοιάζει να βρίσκεται σε λήθαργο και δεν έχει διάθεση για κούνια ή να φροντίσει τον εαυτό του όπως συνήθιζε.

• Η αναπνοή του δεν είναι φυσιολογική και τα μάτια του είναι πρησμένα και θαμπά. 

• Ο τρόπος που κοιμάται άλλαξε, κάθεται με τα δύο πόδια πάνω στο κλαδί του ενώ είναι γνωστό πως τα παπαγαλάκια κοιμούνται στο ένα πόδι κι έχει το κεφάλι του κάτω από τα φτερά.

• Αλλαγές στην ποσότητα, στο χρώμα και στην πυκνότητα των περιττωμάτων του. 

• Δεν έχει όρεξη για φαγητό και το βάρος δείχνει να έχει αλλάξει.

• Εμφανίζει ασυνήθιστη ανάπτυξη των φτερών ή ασυνήθιστη πτερόρροια.

• Πίνει περισσότερο νερό από την ποσότητα που συνήθιζε καθημερινά.

• Έχει βγάλει μαύρα αγκαθωτά φτερά στο κεφάλι, εκτός περιόδου πτερόρροιας.

• Δείχνει να μην έχει σωστό προσανατολισμό, σαν να είναι «χαμένο» και πέφτει από την κούρνια του. 

-Το κεφάλι είναι στραμμένο προς στην φτερούγα και τα μάτια του τα έχει μισάνοιχτα.

• Έχει εξογκώματα ή οιδήματα στο σώμα του, κάθεται καμπουριασμένα ή κάνει εμετό.

• Τα φτερά του είναι ακατάστατα και βρίσκεται τις περισσότερες ώρες της ημέρας στο πάτο του κλουβιού του.

• Εμφανίζει αλλαγές στο τιτίβισμα του ή δεν βγάζει πια κανέναν από τους γνώριμους ήχους του.

• Δεν συναναστρέφεται πια με τα άλλα παπαγαλάκια στο κλουβί του και αναστατώνεται κάθε φορά που το πλησιάζετε ενώ μέχρι πρόσφατα ήταν συνεργάσιμο και φιλικό με την παρουσία σας.

-Εμφανίζει αιμορραγία.

-Τα φτερά του προσώπου και του κεφαλιού του έχουν βλέννα ή υπολείμματα μασημένης τροφής.

• Η έξοδος του αυγού και της κουτσουλιάς, η λεγόμενη αμάρα, είναι μόνιμα λερωμένη.

Τα παραπάνω συμπτώματα είναι τα συνηθέστερα που εκδηλώνει ένα παπαγαλάκι όταν υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τη υγεία του. Εννοείται όμως ότι οποιαδήποτε επιπλέον αλλαγή εντοπίσετε στη συμπεριφορά του, θα πρέπει να σας προβληματίσει. 

Μην αφήνετε τίποτα στην τύχη του με δεδομένο μάλιστα ότι τα μικρά πτηνά, όπως τα παπαγαλάκια, είναι ευπαθείς οργανισμοί και ευάλωτα σε ασθένειες ή μολύνσεις. Η παρατηρητικότητα σας επιβάλλεται να είναι σχολαστική για να μη βρεθείτε μπροστά σε δυσάρεστες εκπλήξεις με ότι αυτό συνεπάγεται.  

Κοστούμια Halloween για κατοικίδια!!!

Σας Αγαπάει Το Σκυλί Σας???

Δημιουργήστε ένα χώρο τουαλέτας για το σκύλο σας στο μπαλκόνι

Αν έχετε ένα σκυλί που ζει μέσα σε ένα διαμέρισμα, μπορείτε να σχεδιάσετε μια μικρή περιοχή και να την εγκαταστήσετε σε ένα μπαλκόνι, προσφέροντας στο σκύλο σας μια δική του θέση για να πηγαίνει όταν ο ιδιοκτήτης δεν θέλει, ή δεν μπορεί, να πάει για έναν περίπατο. Τα σκυλιά που γερνούν και δεν μπορούν πλέον να ανεβαίνουν εύκολα πάνω-κάτω μια σκάλα θα επωφεληθούν επίσης από το να έχουν ένα μικρό μέρος στο μπαλκόνι για να πάνε τουαλέτα.

1. Επιλέξτε ένα τμήμα στο μπαλκόνι σας που να είναι ασφαλές και δημιουργήστε την περιοχή του σκύλου με τη βοήθεια μικρών διαχωριστικών ή ακόμη και με ταινία. Το μέγεθος της περιοχής που θα επιλέξετε θα εξαρτηθεί από το μέγεθος του σκύλου σας και το χώρο που έχετε στο μπαλκόνι σας. Σε γενικές γραμμές, ένα χώρος που είναι περίπου 1x1 μέτρα είναι αρκετά μεγάλος για ένα μπαλκόνι.

2. Κόψτε και τοποθετήστε ένα κομμάτι από πλαστικό ή μια μεγάλη τσάντα σκουπιδιών πάνω από την περιοχή που έχετε καθορίσει. Ασφαλίστε το πλαστικό ή την τσάντα στο μπαλκόνι με κολλητική ταινία.

3. Δημιουργήστε ένα περίγραμμα γύρω από την περιοχή με πέτρες , κοντά διαχωριστικά, ξύλα ή ότι άλλο έχετε στο σπίτι σας με μόνη προϋπόθεση ότι το ύψος των αντικειμένων που θα βάλετε να μην ξεπερνά τα 3 με 4 εκατοστά, ίσα-ίσα για να διαχωρίσετε την περιοχή από το υπόλοιπο μπαλκόνι.

4. Συμπληρώστε την περιοχή με χαλίκια, σάπια φύλλα ή μικρές πέτρες. Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε ένα μικρό κομμάτι χλόης, αλλά θα πρέπει να το ποτίζεται και να το κλαδεύετε τακτικά.

Υποδείξεις:

Για να αποφευχθούν τυχόν ανεπιθύμητες μυρωδιές, να καθαρίζετε τα περιττώματα του σκύλου σας το συντομότερο δυνατόν και αν είναι εφικτό, μετά από κάθε φορά που πηγαίνει. Εάν χρησιμοποιείτε πέτρες και χαλίκια, μπορείτε να τα ξεπλένετε τακτικά χρησιμοποιώντας νερό και ένα ήπιο καθαριστικό οικιακής χρήσης. Μπορείτε επίσης, να ξεπλύνετε τα σάπια φύλλα, ή ακόμη πιο εύκολα να τα αντικαταστήσετε με άλλα.

Φθινόπωρο: Καιρός για check-up!

Φθινόπωρο: Καιρός για check-up!

Το καλοκαίρι έφυγε. Οι διακοπές για τους περισσότερους τελείωσαν. Όσοι τυχεροί κατάφεραν να ξεφύγουν από τη ρουτίνα της καθημερινότητας έστω και για λίγες ημέρες, κρατούν τις ευχάριστες (ελπίζουμε!) αναμνήσεις συντροφιά για το χειμώνα που έρχεται. Πόσοι όμως γνωρίζουν ότι ο σκύλος μας, εκτός από τις βόλτες στη παραλία και τα παιχνίδια στην εξοχή, κινδυνεύει να κρατήσει από το καλοκαίρι και άλλα πράγματα, όχι τόσο ευχάριστα;

Δυστυχώς, με τον ήλιο και τη ζέστη που φέρνουν η άνοιξη και το καλοκαίρι στη χώρα μας, δημιουργούνται και οι κατάλληλες συνθήκες για να αναπτυχθούν και να πολλαπλασιαστούν πολλά μόνιμα ή παροδικά εξωτερικά παράσιτα (εξωπαράσιτα) του σκύλου, τα οποία το χειμώνα παρέμεναν σε «λήθαργο». Τα πιο συνηθισμένα είναι τα τσιμπούρια (κρότωνες), οι ψύλλοι, οι σκνίπες και τα κουνούπια. Όλα αυτά τα παράσιτα μπορούν, εκτός από το άμεσα ορατό πρόβλημα που δημιουργούν στο σκύλο μας (δερματικά συνήθως προβλήματα λόγω του κνησμού που προκαλούν τα νύγματά τους), να μεταδώσουν επικίνδυνα εσωτερικά παράσιτα. Τα τελευταία προκαλούν σοβαρά νοσήματα που αν δε διαγνωσθούν έγκαιρα μπορούν να αποβούν ακόμη και μοιραία για τον αγαπημένο μας φίλο.

Τα σημαντικότερα νοσήματα που προσβάλλουν τους σκύλους στη χώρα μας και μεταδίδονται από τα εξωπαράσιτα είναι:

Η λεϊσμανίωση (καλα-αζάρ), προκαλείται από τη Leishmania infantum, που μεταδίδεται από σκύλο σε σκύλο μέσω μολυσμένων σκνιπών. Εκδηλώνεται μήνες (μέχρι και χρόνο) μετά τη μόλυνση και προκαλεί απώλεια βάρους, υπέρμετρη αύξηση του μήκους των νυχιών, δερματικές αλλοιώσεις («πιτυρίδα», έλκη-πληγές που δεν επουλώνονται εύκολα), κατάπτωση, ρινορραγία και ,σε προχωρημένα στάδια, νεφρική ή/και ηπατική ανεπάρκεια και τελικά το θάνατο του ζώου.

Η ερλιχίωση, προκαλείται από την Ehrlichia (συνήθως την Ehrlichia Canis), που μεταδίδεται από σκύλο σε σκύλο μέσω μολυσμένων τσιμπουριών. Εκδηλώνεται συνήθως μερικές εβδομάδες ή λίγους μήνες μετά τη μόλυνση (οξεία μορφή) με πυρετό, ανορεξία κι αιμορραγική διάθεση (αιμορραγίες από τραύματα ή και αυτόματες αιμορραγίες από τη μύτη, τα ούλα, με τα ούρα, παράταση της περιόδου στα θηλυκά σκυλιά κ.λ.π.). Στη πιο σοβαρή της μορφή (χρόνια μορφή), που εμφανίζεται συχνότερα στα μεγαλόσωμα σκυλιά, μήνες ή και χρόνια μετά την αρχική μόλυνση, προκαλεί καταστροφή του μυελού των οστών, απώλεια βάρους, ανορεξία, αιμορραγική διάθεση και είναι συχνά θανατηφόρο νόσημα.

Η διροφιλαρίωση («σκουλήκι της καρδιάς»), προκαλείται από τη Dirofilaria immitis, οι προνύμφες της οποίας μεταδίδονται από σκύλο σε σκύλο μέσω μολυσμένων κουνουπιών. Τα ενήλικα παράσιτα εγκαθίστανται στη καρδιά και τα μεγάλα αγγεία και προκαλούν συμπτώματα καρδιακής νόσου όπως βήχα, απώλεια βάρους, εύκολη κόπωση, δύσπνοια, ασκίτη (συγκέντρωση υγρού στη κοιλιακή χώρα). Και η διροφιλαρίωση, όταν φτάσει σε προχωρημένο στάδιο, καταλήγει στο θάνατο του ζώου. Εξ αιτίας του τρόπου μετάδοσής τους, εύκολα καταλαβαίνει κανείς γιατί οι θερμοί μήνες του χρόνου (σε γενικές γραμμές από τον Απρίλιο μέχρι το Σεπτέμβριο-Οκτώβριο, ανάλογα με το έτος) θεωρούνται οι επικίνδυνοι για πιθανή μόλυνση του σκύλου μας.

Γι αυτό και μετά το τέλος αυτής της περιόδου, όταν πέφτει η θερμοκρασία του περιβάλλοντος, έχει πλέον καθιερωθεί από τους περισσότερους συναδέλφους ο προληπτικός αιματολογικός έλεγχος των σκύλων. Έτσι, αν ο σκύλος σας έχει μολυνθεί από κάποιο παράσιτο (ή, χειρότερα, κάποια παράσιτα!) από τα παραπάνω στη διάρκεια του καλοκαιριού που προηγήθηκε, αυτό θα διαπιστωθεί έγκαιρα, συχνά πριν καν το ζώο εμφανίσει συμπτώματα. Τότε οι πιθανότητες ίασης ή τουλάχιστον αποτελεσματικού ελέγχου του νοσήματος με τη κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή θα είναι πολύ περισσότερες από ότι αν περιμένουμε ο σκύλος να εμφανίσει συμπτώματα. Ενδεχομένως στη τελευταία περίπτωση οι βλάβες στον οργανισμό του ζώου να είναι μη αναστρέψιμες και να είναι δύσκολο ή και αδύνατο να τον βοηθήσουμε. Η διαδικασία είναι απλή. Ο κτηνίατρος θα πάρει ένα δείγμα αίματος από τις φλέβες των άκρων ή του λαιμού του σκύλου, ανάλογα με το μέγεθός του. Στη συνέχεια θα κάνει τις απαραίτητες εξετάσεις στο ιατρείο ή θα στείλει το δείγμα σε εξειδικευμένο εργαστήριο, ανάλογα με τον εξοπλισμό του ιατρείου αλλά και τις ανάγκες του ζώου.

Ένας καλός αιματολογικός έλεγχος για έναν υγιή νεαρό σκύλο περιλαμβάνει μία γενική εξέταση αίματος, την ειδική εξέταση για τη λεϊσμανίωση καθώς και τρεις βιοχημικές παραμέτρους του αίματος (ολικές πρωτεϊνες, αλβουμίνες, σφαιρίνες). Με αυτές τις εξετάσεις μπορούμε να έχουμε μια γενική άποψη για την κατάσταση του οργανισμού. Αν από αυτές τις εξετάσεις ή από την κλινική εξέταση του ζώου υπάρχει κάποιο ύποπτο εύρημα, ο γιατρός σας θα σας προτείνει σε ποιές άλλες εξετάσεις θα πρέπει να προχωρήσετε. Δε θα ήταν άσκοπο να γίνει ειδική εξέταση και για την ερλιχίωση εξ αρχής, μαζί με αυτές που προαναφέρθηκαν. Ιδίως όμως αν υπάρχουν διαταραχές στη γενική αίματος του σκύλου (αναιμία, χαμηλά αιμοπετάλια, χαμηλά ή υψηλά λευκά αιμοσφαίρια) ή αν βρήκατε κάποια στιγμή τσιμπούρια πάνω στο σκύλο σας, τότε αυτός οπωσδήποτε θα πρέπει να ελεγχθεί και για την ερλιχίωση.

Στη νότια και κεντρική Ελλάδα δεν υπάρχει μεγάλο πρόβλημα με τη προσβολή των σκύλων από διροφιλαρίωση. Δε συναντάται συχνά και τις περισσότερες φορές, όταν γίνεται διάγνωση, πρόκειται για ζώα που βρέθηκαν κάποια στιγμή στη βόρεια Ελλάδα ή για κυνηγόσκυλα που ταξιδεύουν συχνά για να κυνηγήσουν σε περιοχές που υπάρχει πρόβλημα με το νόσημα. Γι αυτό συνήθως από τη κεντρική Ελλάδα και νοτιότερα η εξέταση για τη διροφιλαρίωση γίνεται όταν υπάρχουν υποψίες από την εικόνα του ζώου και όχι σε εξετάσεις ρουτίνας (εκτός από τις ομάδες υψηλού κινδύνου που προαναφέραμε). Αντίθετα, στη βόρεια Ελλάδα η εξέταση αυτή πρέπει να γίνεται σε προληπτική βάση, ιδίως σε ζώα που δεν λαμβάνουν τακτικά προληπτική φαρμακευτική αγωγή. Για τους σκύλους μεγαλύτερης ηλικίας (πάνω από 7-10 ετών, ανάλογα με το μέγεθος του σκύλου), καλό θα είναι, εκτός από τα παραπάνω, στα πλαίσια της προληπτικής εξέτασης να ελέγχονται και τα ζωτικά του όργανα (νεφροί, ήπαρ, σάκχαρο κ.λ.π.). Αρχόμενες βλάβες λόγω ηλικίας ή άλλων αιτιών σε εσωτερικά όργανα μπορούν να διορθωθούν ή να καθυστερήσουμε την εξέλιξή τους με ειδική διατροφή ή/και φαρμακευτική αγωγή, επιμηκύνοντας τη ζωή του ζώου και βελτιώνοντας τη ποιότητά της.

Τα παραπάνω ισχύουν ακόμη κι αν χρησιμοποιείτε τα αντιπαρασιτικά σκευάσματα που κυκλοφορούν στο εμπόριο (και για τα οποία θα πρέπει να ζητήσετε τη συμβουλή του κτηνιάτρου, διότι αυτός είναι ο αρμόδιος να σας προτείνει το κατάλληλο φάρμακο, τη δοσολογία, καθώς και τον τρόπο, τη διάρκεια και τη συχνότητα χορήγησης). Επίσης τα ίδια ισχύουν άσχετα με το αν ο σκύλος κατοικεί σε πόλη ή στην επαρχία, αν μένει σε κήπο ή σε διαμέρισμα, αν μένετε στο ισόγειο ή στο ρετιρέ, αν ο σκύλος δε βγαίνει ποτέ στο δρόμο με λουρί αλλά τον κρατάτε διαρκώς στην αγκαλιά σας (τα τσιμπούρια ενδεχομένως να τα αποφύγετε, οι σκνίπες όμως και τα κουνούπια δε περιορίζονται από το ύψος του ορόφου ή τους τοίχους του σπιτιού σας. Μειώνονται μόνο οι πιθανότητες μόλυνσης, δεν εξαλείφονται).

Δυστυχώς, αν και η κτηνιατρική επιστήμη εξελίσσεται διαρκώς και τα φάρμακα που έχουμε στη διάθεσή μας συνεχώς βελτιώνονται, δε μπορούμε να αποκλείσουμε τη πιθανότητα μόλυνσης ενός σκύλου από τα παραπάνω νοσήματα, ακόμη κι αν τηρήσετε με ευλάβεια όλες τις οδηγίες του κτηνιάτρου για τη προστασία από τα εξωπαράσιτα. Πλήρη προστασία θα μπορούμε να παρέχουμε στο σκύλο μας όταν παρασκευαστούν εμβόλια για τις παραπάνω ασθένειες. Μέχρι τότε, τα κατάλληλα προληπτικά μέτρα σε συνδυασμό με ένα τουλάχιστον προληπτικό έλεγχο κάθε χρόνο τέτοια εποχή είναι ό,τι καλύτερο μπορείτε να κάνετε για τον αγαπημένο σας φίλο.!