Παρασκευή 2 Αυγούστου 2013

ΨΑΧΝΕΙΣ ΚΑΤΟΙΚΙΔΙΟ??? ΤΡΕΙΣ ΕΞΩΤΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ!!!

 Μυρμηγκοφάγος, ο στάρ του σημερινού άρθρου! Είναι ικανός να βαδίσει στα δύο του πόδια για μικρό όμως χρονικό διάστημα!

Κατοικίδια! Όλοι τα λατρεύουν, όλοι πλέον δηλώνουν φιλόζωοι: καθόλου παράξενο να γνωρίζεις κάποιον που έχει ή είχε γατάκια, σκυλάκια, παπαγαλάκια, ποντικάκια και λοιπά υποκοριστικάκια. Ως ένα σημείο το ζώο που διαλέγεις λέει κάτι για την προσωπικότητά σου, όπως θα βιαστούν να μας πουν πολλοί ψυχολογοτέτοιοι.
Έτσι, πέραν των συνηθισμένων γλυκούλικων-μέχρι-ναυτίας, πολλοί μπορεί να διαλέξουν πιο extreme ζώα για κατοικίδια: σαύρες, έντομα, σπάνια πουλιά, οργανισμούς που πρέπει να ανοίξεις εγκυκλοπαίδεια για να τους βρεις , μέχρι και μικροοργανισμούς! Εδώ  φυσικά δεν αναφέρομαι στους μικροοργανισμούς που  κάνουν τον καλό σου να σου τραγουδάει το “Α Paris” στις ιδιαίτερες σας στιγμές νοσταλγώντας το Vieux Boulogne, αναφέρομαι σε φάσεις τύπου Sea Monkeys.
Θα μπορούσε οποιοδήποτε ζώο λοιπόν να γίνει κατοικίδιο; Πολλοί θα απαντήσουν πως ναι, αρκεί να μπορεί να ζήσει μέσα στο σπίτι, να κάνει χαρούλες στα αγαπημένα σου πρόσωπα και να σου υπενθυμίζει όποτε ξεχνάς ένα γεύμα του επειδή έχεις λιώσει στο Facebook.
Αυτά τα κριτήρια τα πληροί κατά κάποιο τρόπο ακόμα και μια αρκούδα: παρέλειψε ένα γεύμα της και… δεν θα σου φέρει το πιατάκι της όπως ο σκυλάκος σου ο Αζόρ, θα σου τραβήξει  την προσοχή σέρνοντάς σε στην υπόγα για ένα γρήγορο σνακ! Δέκα μέρες αργότερα όταν θα σε επισκεφτεί  η μάνα σου διότι ανησύχησε που έχεις τόσο καιρό να μπεις σε “social networking sites”, μπορώ να σου εγγυηθώ πως η pet αρκούδα σου θα κάνει τρελές χαρές  με το που θα ακούσει τα κλειδιά να γυρνάνε στην πόρτα! Delivery time!

ο χρυσή μου, είχε και ο Μάκης ο πρώην σου, η Μαίρη και η Μαγδάλω!
Ο βόας εξωτικό κατοικίδιο;

Καλύτερα λοιπόν θα ήταν να πάρουμε την γνώμη ενός “ειδικού που-τόσο-μας-αρέσει-να-εμπιστευόμαστε” πάνω στο θέμα. Ο λόγος στον εξελικτικό βιολόγο  Jared Mason Diamond που θεωρεί πως για να πούμε πως ένα ζώο μπορεί να οικοσιτιστεί (να γίνει κατοικίδιο, βλάκα!) πρέπει να πληρεί έξι προϋποθέσεις.
Πρώτα από όλα πρέπει να έχει ευέλικτη δίαιτα, να μην σου κάνει κόρτα στο φαΐ. Στην συνέχεια πρέπει ο ρυθμός ανάπτυξής του και ο χρόνος ζωής του να είναι σχετικά γρήγορος, σε σύγκριση με αυτόν που το φροντίζει. Το ζώο προς “οικοσιτισμό” θα πρέπει να μπορεί να αναπαραχθεί σε αιχμαλωσία -για να σου δώσει παραπάνω ζωάκια να εκμεταλλευθείς- και εκτός αυτού να μην είναι επιθετικό, να είναι γενικά “ευχάριστη παρουσία”.
Το ζώο θα πρέπει επίσης να μην πανικοβάλλεται εύκολα στην ανθρώπινη παρουσία και να έχει μικρό “flight zone“, δηλαδή να μπορείς να το πλησιάσεις σε σχετικά μικρή απόσταση προτού αρχίσει να τρέχει πανικόβλητο για να ξεφύγει. Τέλος το οικόσιτο ζώο θα πρέπει να είναι επιδεκτικό στην ιεράρχηση ώστε να μπορεί να δεχθεί αυτόν που το φροντίζει ως το κορυφαίο στην κοινωνική ιεραρχία και να υποταχθεί αναλόγως.
Αν και οποιαδήποτε ομοιότητα των παραπάνω με τους παντρεμένους είναι καθαρά συμπτωματική, μπορούμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα πως μεγάλο ποσοστό γυναικών είναι εκ φύσεως φιλόζωες.
Σε αυτό το σχετικά εύπεπτο, ακόμα και για εγκεφαλικά νεκρούς, άρθρο θα καταπιαστώ με τρία κατοικίδια που θα καταενθουσιάσουν τους φίλους και την οικογένειά σου! Θα ασχοληθούμε με συμπαθέστατα ζωάκια που μπορούν να σου προσφέρουν χρόνια χαράς, αγάπης και παιχνιδιού και που είναι ακόμα πιο διασκεδαστικά και από τον παππού σου με άνοια όταν του γυρνάει σε αθυρόστομη αφήγηση νεανικών σεξουαλικών κατορθωμάτων του, εν ώρα οικογενειακού γεύματος! Πάμε Μαέστρο!
 
Όχι, ΔΕΝ είναι τρωκτικά, ξεκόλλα!
Όχι, ΔΕΝ είναι τρωκτικά, ξεκόλλα!

Νυφίτσες

Θα τα ακούσεις και ως “ferrets“, θα τα ακούσεις λανθασμένα επίσης και ως “κουνάβια“. Για να το βγάλουμε αυτό δια πάντως από την μέση, όπως μαφιόζικη Ιταλική οικογένεια μπετονιάζει τον δοσίλογο Tony, το όνομα ferret/νυφίτσα αναferretαι συνήθως στο είδος Mustela putorius furo αν μιλάμε για το οικόσιτο είδος. Το κουνάβι -το ζώο που μυρίζει άσχημα- ανήκει σε διαφορετική οικογένεια και συνήθως όταν ακούς για αυτό το ζώο αναφέρονται στο είδος Mephitis mephitis. Κάτι άλλο που πρέπει να γνωρίζεις είναι πως μπορείς να εξοργίσεις πολύ εύκολα έναν κάτοχο νυφίτσας αν αναφερθείς σε αυτήν σαν “τρωκτικό” — δεν είναι τρωκτικά, ανήκουν στην τάξη των Σαρκοφάγων (Carnivora).
Αφότου τελειώσαμε με τις πληροφορίες που θα ερέθιζαν μονάχα έναν σφιχτόκωλο ταξινομιστή, πάμε στις πραγματικά ενδιαφέρουσες πληροφορίες για αυτά τα ζωάκια! Αν ψάχνεις για ένα ζώο που σου θυμίζει την γιαγιά σου όταν ήταν σε κώμα, ξέχνα το! Τα συγκεκριμένα ζώα είναι ο ορισμός της υπερδιέγερσης: θυμάσαι εκείνη την φορά που είχες τιγκάρει στις αμφεταμίνες και πάνω στο όλο αλαλούμ σε πήραν τηλέφωνο να σου πουν πως η μάνα σου πεθαίνει και πρέπει να τρέξεις στο νοσοκομείο; Κάπως έτσι, μόνο που οι νυφίτσες έχουν παραπάνω ενέργεια!
Οι νυφίτσες είναι ζώα με έμφυτη περιέργεια για τα πάντα, η όρεξή τους για παιχνίδι δεν τελειώνει ποτέ. Εκτός αυτών οι νυφίτσες έχουν μια μανία με τα στενά σημεία, τα ανοίγματα, τους σωλήνες, κυριολεκτικά μπορούν να τρυπώσουν όπου μπορεί να χωρέσει το κεφάλι τους. Ένα συνηθισμένο παιχνίδι για νυφίτσες είναι να τους φτιάξεις μια πίστα με σωλήνες που έχουν μεγάλη διάμετρο, το οποίο ποτέ δεν θα βαρεθούν. Η έμφυτη περιέργειά τους σε συνδυασμό με την τάση τους να τρυπώνουν όπου χωράνε, είναι πολλές φορές συνταγή για μπελάδες. Δεν είναι λίγες φορές που έχουν βρεθεί σφηνωμένες -ή ακόμα και νεκρές- σε σημεία στα οποία δεν χωρούσε το μυαλό σου πως θα χωρούσαν. Σε αυτόν τον τομέα λοιπόν θυμίζουν ανθρώπους, θέλουν δερβέναγα πάνω από το κεφάλι τους να τους σώζει από τον ίδιο τους τον εαυτό.
Μια αρκετά ενδιαφέρουσα συμπεριφορά της νυφίτσας είναι αυτό που ονομάζεται “ferret war dance“: όταν μια νυφίτσα πιάσει το θήραμά της ή είναι χαρούμενη εκτελεί ένα είδος “χορού” κατά το οποίο σηκώνει και φουντώνει την ουρά της, καμπουριάζει την πλάτη της και είτε κάνει τούμπες είτε πηδάει πλάγια. Κατά τον συγκεκριμένο “χορό” η νυφίτσα μπορεί να πέσει πάνω σε έπιπλα ή να τα κάνει όλα λίμπα διότι το τελευταίο πράγμα στο μυαλό της είναι να βλέπει που πηγαίνει. Ότι πρέπει δηλαδή για μπαλκόνι ή δίπλα στον δρόμο!
Αν βρίσκεις τις νυφίτσες πολύ… βαρεμένες για τα γούστα σου αλλά θα ήθελες ένα κατοικίδιο στο ίδιο στυλ , μπορείς να αποκτήσεις μια βίδρα! Η βίδρα (είδος Lutra lutra) είναι ένα ημι-υδρόβιο θηλαστικό που θυμίζει αρκετά νυφίτσα στην εμφάνιση αλλά και στην συμπεριφορά: έχει την ίδια εμμονή με τις τρύπες και τα στενά σημεία, μόνο που φημίζεται πως είναι ακόμα πιο ζωηρή από την νυφίτσα.
Αν τα γούστα σου είναι πιο εκλεπτυσμένα και θες κάτι πιο “εξωτικό” , στο ίδιο βεληνεκές θα βρεις και ένα ζώο που ονομάζεται “μοσχογάλη η κιβέττη”: στο όλο στυλ θυμίζει πάλι νυφίτσα μόνο που η γούνα του θυμίζει περισσότερο γούνα γάτας-ιαγουάρου. Η μοσχογάλη ονομάζεται έτσι λόγω της  μυρωδιάς της: ένα έκκριμα που παράγει από αδένες στο περίνεό της, το οποίο χρησιμοποιείται στην αρωματοποιΐα. Πέραν αυτού, αυτό το ζώο έχει μια… ιδιαίτερη σχέση με τους ανθρώπους.

Βίδρες, σαν τις νυφίτσες αλλά χειρότερες:


Bonus points 1: Περίμενε μέχρι να χάσεις την νυφίτσα σου κάπου (είναι θέμα χρόνου) και τότε χτύπα το κουδούνι του γείτονα, του οποίοι η γυναίκα του φημίζεται πως… δίνει  ασύστολα χαρά σε όλη την γειτονιά. Όταν o γείτονας  σου ανοίξει την πόρτα, εξήγησε του πως εδώ και ώρες ψάχνεις την νυφίτσα σου και επέμενε να μιλήσεις οπωσδήποτε με την γυναίκα του. Αφού ο γείτονας σε ρωτήσει από που και ως πού ψάχνεις την νυφίτσα σου σπίτι του και τι σχέση έχει η γυναίκα του με αυτό, δοκίμασε με όσο το δυνατόν πιο ευπρεπή τρόπο να του εξηγήσεις, συμπεριλαμβάνοντας φυσικά τα απαραίτητα στοιχεία για την συμπεριφορά της νυφίτσας και της βίδρας που κάνουν εύλογη την αναζήτησή της στο σπίτι του.

Bonus points 2: Αφού φροντίσεις  η νυφίτσα σου να φρακάρει στην ηλεκτρική σου σκούπα που όλως τυχαίως ήταν στο ON εκείνη την στιγμή, πάνε την στον μάστορα εξηγώντας του πως “ξαφνικά σταμάτησε να ρουφάει”. Όταν επιστρέψεις να την παραλάβεις ρώτα τον ποιο ήταν το πρόβλημα. Με το που αναφέρει, και είμαι σίγουρος πως θα το αναφέρει, κάτι σχετικό με “τρωκτικό” απλά χάσε το και άρχισε να του αναλύεις εξοργισμένα τις ταξινομικές διαφορές μεταξύ τρωκτικών και σαρκοφάγων δείχνοντάς του -χρησιμοποιώντας το κουφάρι της- τα σημεία στην ανατομία της που την ξεχωρίζουν από τα τρωκτικά. Φύγε χωρίς να πληρώσεις ουρλιάζοντας πως “αυτό που συμβαίνει είναι απαράδεκτο“. Extra bonus points: επανέλαβε το ίδιο με βίδρα και όταν ο ίδιος μάστορας την πει “νυφίτσα”, ξαναχάσε το εξηγώντας του με το ίδιο στύλ τις διαφορές μεταξύ νυφίτσας και βίδρας.
Bonus points 3: Κάλεσε παλιούς φίλους από το γυμνάσιο για καφέ σπίτι σου. Σέρβιρε τους κουλουράκια με γεύση καφέ και για το καλό βγάλε τους και χειροποίητη τούρτα μόκα. Κλείσε την συνάντηση γνωρίζοντάς τους την μοσχογάλη σου. Όταν ενθουσιαστούν και αρχίσουν να σου κάνουν ένα κάρο ερωτήσεις για αυτό το υπέροχο ζώο, μην λησμονήσεις να αναφέρεις εκτός των άλλων την εμπορική σημασία που έχει αυτό το ζώο για τον άνθρωπο!
 
Τελικά η αλεπού του μύθου δεν ήταν τόσο πονηρή! Πιάστηκες κότσος, πλέον και αυτής της περάσαμε λουρί!
Τελικά η αλεπού του μύθου δεν ήταν τόσο πονηρή! Πιάστηκες κότσος, πλέον και αυτής της περάσαμε λουρί!

Αλεπούδες

Εξημερωμένες αλεπούδες για κατοικίδια; Ναι, σοβαρολογώ! Παρακαλώ βγάλτε τα καπέλα σας στον κύριο Dmitri Belyaev. Ο Dmitri ήταν ένας Ρώσος επιστήμονας ο οποίος την δεκαετία του ’50 ανέλαβε στην τότε Σοβιετική Ένωση ένα αρκετά ενδιαφέρον project: να εξημερώσει την αλεπού. Συγκεκριμένα ασχολήθηκε με την εξημέρωση της ασημότριχης αλεπούς.
Η αλεπού (είδος Vulpes vulpes) είναι ένα ζώο που ανήκει στην ευρύτερη οικογένεια Canidae που συμπεριλαμβάνει τους λύκους και τους σκύλους. Παρ’ ολ’ αυτά οι αλεπούδες διαφέρουν αρκετά:  δεν γαβγίζουν ούτε “ουρλιάζουν”, αλλά έχουν εντελώς διαφορετικά καλέσματα — γενικά έχουν πολύ διαφορετική συμπεριφορά από αυτή των σκύλων και των λύκων. Επίσης ενδιαφέρον παρουσιάζει πως οι αλεπούδες έχουν πολύ έντονη μυρωδιά και αυτό λόγω αδένων που έχουν κοντά στον πρωκτό τους και παράγουν ουσίες χρήσιμες για την οριοθέτηση της περιοχής τους.
Ο Dmitri δεν πτοήθηκε από αυτές τις διαφορές και άρχισε να μαζεύει αλεπούδες και να τις διασταυρώνει μεταξύ τους. Τα κριτήρια που χρησιμοποίησε για να διαλέξει τις αλεπούδες που θα διασταυρώσει ήταν η φιλικότητα προς τον άνθρωπο και η απουσία φόβου προς αυτόν (μικρό “flight distance” δηλαδή).
Δεν άργησε ήδη από την δέκατη γενεά αλεπούδων να παρατηρεί κάτι πολύ παράξενο: οι αλεπούδες άρχισαν να παράγουν ήχους όμοιους με τα γαβγίσματα των σκύλων, έχασαν την έντονη τους μυρωδιά και παρουσίασαν ένα πλήθος συμπεριφορών όπως κούνημα ουράς και γλύψιμο του χεριού του αφεντικού τους, πράγμα που δεν το κάνουν οι άγριες. Επίσης άρχισαν να εμφανίζουν μορφολογικές διαφορές όπως διαφορετικό χρώμα τριχώματος από τις άγριες και πεσμένα αυτιά. Οι αλεπούδες του Dmitri σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό είχαν… “σκυλοποιηθεί”!
Σήμερα, οι αλεπούδες που κυκλοφορούν ως κατοικίδια έχουν τα χαρακτηριστικά που παρουσίασαν οι αλεπούδες του Dmitri. Αν και η συμπεριφορά τους είναι ξεχωριστή, πολλοί την περιγράφουν ως κοντινή σε αυτή του σκύλου. Έχουν την ίδια τάση για παιχνίδι, αξιοποιούν πάνω-κάτω τα ίδια σημάδια επικοινωνίας όπως κούνημα ουράς και κατέβασμα αυτιών για χάδι αν και περιγράφονται ως πιο “άγριες” και με μεγαλύτερη τάση για σημάδεμα του προσωπικού τους χώρου.
Οι τιμές για μια κατοικίδια αλεπού δεν είναι ιδιαίτερα υψηλές -συγκρινόμενες με τιμές καθαρόαιμών σκύλων- αλλά αυτό εξαρτάται από το είδος της αλεπούς και από το αν θέλεις “πιστοποιητικά ράτσας” . Αν θέλεις κάποιο πιο εξωτικό είδος όπως την αλεπού της Σαχάρας (Fennec fox, Vulpes zerda) με… πιστοποίηση από τον εκτροφέα, τότε κόψε το αλκοόλ! Τα νεφρά σου θα πρέπει να είναι σε καλή κατάσταση την στιγμή της αγοραπωλησίας!

Στο παρακάτω βίντεο μπορείς να δεις μια κατοικίδια αλεπού:

 

 Bonus Points: Απάντησε σε αγγελία ζευγαρώματος ενός ιδιοκτήτη θηλυκού pomeranian (φοξάκι) και πάνε με την αρσενική σου αλεπού. Με το που μπεις στο σπίτι της “νύφης”, άφησε ελεύθερη την αλεπού και χαιρέτησε εγκάρδια τον ιδιοκτήτη. Αρνήσου κατηγορηματικά οποιοδήποτε σχόλιο του ιδιοκτήτη πως “ο σκύλος σου είναι κάπως παράξενος” ή πως “παίζει κάτι με την ράτσα του“. Όταν οι ερωτήσεις και τα σχόλια συνεχίσουν, “σπάσε”, μπήξε τα κλάματα μονολογώντας εν μέσω λυγμών πως “αυτό είναι άδικο” και πως “είναι η πέμπτη φορά που συμβαίνει” , σταματώντας μόνο για να ξεσπαθώσεις με σχόλια περί ρατσισμού και ξενοφοβίας. Κάπου εκεί ο θόρυβος από το δίπλα δωμάτιο θα διακόψει την συζήτησή σας. Μπορεί η επίσκεψή σου να κράτησε μόλις 15 λεπτά, όμως η τρομοκρατημένη και γεμάτη απορία έκφραση του pomeranian θα σου μείνει για μια ζωή!

 
Μυρμηγκοφάγος, ο στάρ του σημερινού άρθρου! Είναι ικανός να βαδίσει στα δύο του πόδια για μικρό όμως χρονικό διάστημα!
Μυρμηγκοφάγος, ο στάρ του σημερινού άρθρου! Είναι ικανός να βαδίσει στα δύο του πόδια για μικρό όμως χρονικό διάστημα!

Μυρμηγκοφάγοι

Το απόλυτο κατοικίδιο! Τους γνωρίζεις από τα παιδικά που έχουν κουρκουτέψει τον εγκέφαλό σου, ως εκείνα τα ζωάκια με την προβοσκίδα που έχουν ως αγαπημένο τους σνακ τα μυρμήγκια. Οι μυρμηγκοφάγοι αποτελούνται από τέσσερα είδη τα οποία ανήκουν στην τάξη Pilosa μάζι με τους επίσης αξιολάτρευτους βραδύποδες (Sloth). Συνήθως το είδος μυρμηγκοφάγου που θα δεις ως κατοικίδιο ανήκει στο γένος Tamandua, τα άλλα γένη είναι είτε πολύ μικρά για σπίτι είτε πολύ μεγάλα.
Τι γνωρίζεις όμως για τους μυρμηγκοφάγους; Γνωρίζεις πως δεν… έχουν δόντια; Οι μυρμηγκοφάγοι δεν μασάνε την τροφή τους άλλα ούτε την ρουφάνε με την προβοσκίδα τους, όπως πολλοί λανθασμένα νομίζουν. Για να φάνε τα μυρμήγκια χρησιμοποιούν την γλώσσα τους η οποία είναι πολύ μακριά, εύκαμπτη και καλυμμένη με το σάλιο τους που είναι αρκετά κολλώδες. Η ταχύτητα με την οποία μπορούν να βάζουν-βγάζουν την γλώσσα τους στην μυρμηγκοφωλιά είναι πραγματικά εκπληκτική, γύρω στις 160 φορές το λεπτό, κοντά στις 3 φορές το δευτερόλεπτο κάνοντας τους πιθανότατα καλύτερους γλύφτες και από δημόσιους υπάλληλους, αξιωματικούς του στρατού και πολιτικούς εν αναμονή εκλογών! Μην σου μπαίνουν ιδέες όμως, η γλώσσα τους εκτός των άλλων φέρει και ακίδες για να μπορεί να κρατήσει πάνω τα έντομα που συλλαμβάνει: δύσκολα θα μπορούσες να δικαιολογήσεις σε κάποιον γιατρό την φύση του τραυματισμού σου και τον τρόπο που προέκυψε.
Απουσία δοντιών, οι μυρμηγκοφάγοι αμύνονται με τα κοφτερά τους νύχια: έχουν αρκετή δύναμη για να σκαρφαλώνουν σε δέντρα, να ανοίγουν μυρμηγκοφωλιές, να διώχνουν τους επίδοξους κυνηγούς τους και να σε στείλουν για ράμματα αν τους ζορίσεις πολύ. Περπατάνε συνήθως στα τέσσερα αν και είναι ικανοί για δίποδη βάδιση για μικρά χρονικά διαστήματα. Αν υπάρχει ένα σημείο στο οποίο υστερούν είναι η όραση: ευτυχώς η οξυμένη όσφρηση τους αναπληρώνει σε μεγάλο βαθμό αυτή τους την αίσθηση, καθώς υπολογίζεται πως είναι 40-50 φορές ισχυρότερη από του ανθρώπου.
Αυτό που ίσως να μην έχεις φανταστεί είναι πως οι μυρμηγκοφάγοι έχουν σχετικά υψηλή ευφυΐα, αρκετά πιθανό να ξεπερνάνε την δική σου αν έχεις κάψει τη κουρούπα σου από το οξυζενέ και τις πλατινέ βαφές. Μπορούν εύκολα να μάθουν να ανοίγουν πόρτες, συρτάρια και ψυγεία (!) δημιουργώντας σου μεγάλο πρόβλημα αν τους αφήσεις μόνους στο σπίτι. Παρά το όνομά τους, οι μυρμηγκοφάγοι έχουν τεράστια όρεξη: τρώνε φρούτα, πάσης φύσεως έντομα, μπορούν να πιουν χυμό και… μηλίτη, όπως επίσης έχει αναφερθεί πως τους έλκει και το τυρί!

 

Bonus points 1: Φώναξε τους φίλους σου στο σπίτι και οργάνωσε ένα LSD πάρτυ. Στην κορύφωση της επήρειας και πάνω που τα παλικαράκια θα το νιώθουν δυνατά, άνοιξε την πόρτα και άσε το καινούργιο κατοικίδιό σου να μπει βαδίζοντας στα δύο του πόδια και να πλησιάσει τους φίλους σου. Βάλε τον να καθίσει σε μια καρέκλα δίπλα σε ένα από τα παλικάρια, πρόσφερε του ένα ποτήρι σαμπάνια (στον μυρμηγκοφάγο ρε, όχι στο άλλον που του έχει πέσει το σαγόνι!) και κάτσε δίπλα του. Κόψε αντιδράσεις, μην μιλήσεις, άφησε τους αυτούς να σχολιάσουν και απάντησε τυχόν ερωτήσεις τους ψύχραιμα και διεξοδικά.

 Extra bonus points: Την επόμενη μέρα αν σε ξαναρωτήσουν αρνήσου επίμονα πως οτιδήποτε από όλα αυτά συνέβη.

Bonus points 2: Σε “δήθεν” χαϊκλασάτο πάρτυ, άφησε τον μυρμηγκοφάγο να μπει βαδίζοντας δίποδα στο δωμάτιο με τους κοκάκηδες, αφού πρώτα του έχεις αλείψει την προβοσκίδα με άχνη ζάχαρη. Στήσε αυτί και μπες μέσα μόνο όταν ακούσεις το χαρακτηριστικότατο ουρλιαχτό “κρατήστε αυτό το πράμα μακριά απ’ την κόκα μου!!!” ζητώντας μερίδιο από την κοκαΐνη για να τον απομακρύνεις.  

Extra bonus points: Άφησε τον μυρμηγκοφάγο να μπει βαδίζοντας δίποδα σε εργαστήριο παρασκευής κουραμπιέδων, αφού πρώτα του έχεις αλείψει την προβοσκίδα με την κοκαΐνη που πήρες από το πάρτυ.

 

Πώς αφαιρούμε από το χαλί τις ακαθαρσίες του κατοικίδιου μας!


Δεν είναι καθόλου ευχάριστο όταν γίνεται, όμως είναι μέσα στο πρόγραμμα. Όταν τα ζωάκια μας λερώνουν με την ανάγκη τους το χαλί, αντί να βάλουμε τις φωνές, καλύτερα να ξέρουμε πώς να το καθαρίσουμε σε πρώτη φάση. Σε δεύτερη φάση βλέπουμε τι φταίει για τη σκανδαλιά και το αντιμετωπίζουμε με σωστή εκπαίδευση!
Συμβαίνει και στα καλύτερα σπίτια, τα αγαπημένα μας κατοικίδια να λερώσουν τα χαλιά μας, είτε γιατί είναι ακόμα μικρά σε ηλικία και δεν έχουν εκπαιδευτεί επαρκώς, είτε γιατί θέλουν να δείξουν την αντίδραση τους σε κάποια συμπεριφορά μας, είτε γιατί είναι άρρωστα, είτε για το απλό και αυτονόητο, είναι ζωάκια και δεν έχουν την νοημοσύνη να σκεφτούν πως αυτό που κάνουν μάλλον θα μας ενοχλήσει πολύ. Στο pet shop μας  μπορείτε να βρείτε διάφορα καθαριστικά προϊόντα για να αφαιρέσετε αποτελεσματικά τους λεκέδες, επειδή όμως μπορεί να βρεθείτε απροετοίμαστοι, συν το γεγονός ότι σε μία τέτοια κατάσταση ο λεκές πρέπει να αφαιρείται αμέσως, έχουμε τον τρόπο να το αντιμετωπίσετε με υλικά που θα βρείτε στο σπίτι σας.
Με το που θα αντιληφθείτε ότι ο σκύλος ή γάτα σας έχει λερώσει το αγαπημένο σας χαλί, δράστε αμέσως γιατί εκτός από τον ίδιο το λεκέ και η οσμή είναι εξαιρετικά δυσάρεστη. Τι κάνουμε λοιπόν: Χρησιμοποιούμε αρκετό χαρτί κουζίνας που το πιέζουμε πάνω στη λερωμένη περιοχή για να απορροφήσει την υγρασία. Επαναλαμβάνουμε τη διαδικασία με νέο χαρτί και πιέζουμε επιτόπου μέχρι αυτό να βγαίνει εντελώς στεγνό. Στη συνέχεια βάζουμε μέσα σ’ένα ψεκαστήρα χλιαρό νερό και λευκό ξύδι σε αναλογία δύο προς ένα. Ανακατεύουμε καλά και ψεκάζουμε με το διάλυμα το σημείο που έχει λερωθεί. Ψεκάζουμε σε βάθος ώστε το υγρό να φθάσει μέχρι τη ρίζα του πέλματος του χαλιού. Και πάντα ελαφρύ ψέκασμα, δεν χρειάζεται να μουλιάσουμε εντελώς εκείνο το μέρος του χαλιού.

χαλι καθαρισμός

Αφήνουμε να περάσουν πέντε λεπτά και στη συνέχεια πάλι με χαρτί κουζίνας ή με μία καθαρή πετσέτα πιέζουμε ελαφρά το σημείο που έχουμε ψεκάσει με το διάλυμα χλιαρού νερού και λευκού ξυδιού. Όταν το χαρτί ή η πετσέτα τραβήξει αρκετή από την υγρασία ρίχνουμε μία στρώση μαγειρικής σόδας πάνω στο λεκέ. Στη συνέχεια αδειάζουμε το ψεκαστήρα και αφού τον ξεπλένουμε καλά, φτιάχνουμε νέο διάλυμα από ένα φλιτζάνι οξυζενέ και μισό κουταλάκι του γλυκού άχρωμο υγρό απορρυπαντικό πιάτων. Ανακατεύουμε καλά μέχρι να ομογενοποιηθεί το μείγμα και ψεκάζουμε ελαφρά μία άκρη του χαλιού για να δούμε αν ξεβάφει. Αν δεν ξεβάφει συνεχίζουμε το ψέκασμα πάνω από τη μαγειρική σόδα, σιγά σιγά μέχρι να ποτίσει καλά η περιοχή που είχε λερωθεί από το κατοικίδιο μας. Στη συνέχεια φοράμε πλαστικά γάντια και με τα δάχτυλα μας ή με μία μικρή βούρτσα σπρώχνουμε τη σόδα στο βάθος του χαλιού για να φθάσει μέχρι το πέλμα. Ανασηκώνουμε το σημείο που έχουμε βρέξει με το διάλυμα, να μην ακουμπάει καθόλου στο πάτωμα δηλαδή, και το αφήνουμε να στεγνώσει. Όταν η υγρασία έχει «τραβήξει», με την ηλεκτρική σκούπα αφαιρούμε καλά τη σόδα.
Τέλος ξεβγάζουμε το σημείο αυτό με καθαρό νερό και με μία στεγνή καθαρή πετσέτα ταμπονάρουμε την περιοχή. Το αφήνουμε να στεγνώσει, πάλι χωρίς να ακουμπάει εκείνο το σημείο του χαλιού στο πάτωμα και σε μερικές ώρες βλέπουμε το αποτέλεσμα όπου θα διαπιστώσουμε πως…ούτε γάτα, ούτε ζημιά!

Αντιπαρασιτικά για σκύλους, πότε και ποιά!


Ποιος μπορεί να ανεχτεί την επίμονη και ενοχλητική φαγούρα στο δέρμα του από παράσιτα όπως είναι οι ψύλλοι και τα τσιμπούρια; Κανείς απολύτως! Μην αφήνετε το σκύλο σας να υποφέρει από έντονο κνησμό, ειδικά το καλοκαίρι!
Τους ζεστούς μήνες του καλοκαιριού ψύλλοι, τσιμπούρια, σκνίπες δρουν ανεξέλεγκτα και πολλαπλασιάζονται σε απίστευτους ρυθμούς. Το κυριότερο όμως αποτελούν φορείς μικροβίων που μπορούν να μεταδώσουν επικίνδυνες μολυσματικές ασθένειες, προκαλώντας σοβαρά προβλήματα στην υγεία του σκύλου σας. Προστατέψτε λοιπόν τον αγαπημένο σας φίλο με τα κατάλληλα αντιπαρασιτικά προϊόντα για να έχετε το κεφάλι σας ήσυχο και το ζώο σας ασφαλές και ευχαριστημένο.
Μπορείτε να επιλέξετε είτε ένα κολάρο που θα σκοτώσει τους ψύλλους, τα τσιμπούρια και τα αυγά τους, με διάρκεια που μπορεί να φθάσει μέχρι τους 6 μήνες, είτε κάποιο απωθητικό σπρέι  και σαμπουάν που παρέχουν απωθητική δράση ενάντια σε σκνίπες, ψείρες, μύγες, σφήκες, ακάρεα και κάθε άλλο ενοχλητικό παράσιτο που βρίσκει πρόσφορο έδαφος στο δέρμα και τη γούνα του αγαπημένου σας κατοικίδιου. Τη μεγαλύτερη ασφάλεια όμως την προσφέρουν σίγουρα οι ειδικές αμπούλες που εγχέονται στο δέρμα του ζώου, σκοτώνοντας αμέσως τα ζωύφια και που για αρκετούς μήνες λειτουργεί σαν ασπίδα προστασίας που δεν επιτρέπει κανένα παράσιτο να προσεγγίσει.
Προσέξτε μόνο την ηλικία του ζώου καθώς οι αμπούλες δεν προτείνονται για κουτάβια που δεν έχουν ακόμη συμπληρώσει τους τέσσερις μήνες της ζωής τους. Αντίστοιχα ρόλο παίζει και το μέγεθος του ζώου, η ποσότητα του προστατευτικού υγρού που περιέχει η αμπούλα πρέπει να είναι η κατάλληλη για τα κιλά του για να καλύψει επαρκώς τις ανάγκες του. Οι αμπούλες προτείνονται περισσότερο σε ζώα που έχουν έντονη δραστηριότητα σε εξωτερικούς χώρους, ενώ το κολάρο είναι ιδανικό για εκείνα που ζουν κατά βάση σε διαμερίσματα και δεν έρχονται σε επαφή με άλλα ζώα ή περιοχές με χώμα, με πολλά χόρτα και φυτά. Αν όμως ο σκύλος σας του αρέσει να χώνει τη μουσούδα σε τέτοια σημεία κάθε φορά που τον βγάζετε βόλτα και είναι φιλικός με άλλα σκυλιά στο δρόμο, τότε καλύτερα να προτιμήσετε την αμπούλα για μέγιστη προστασία από τα παράσιτα.