Σάββατο 20 Ιουλίου 2013

Λεϊσμανίωση ("Καλα-αζαρ")

Λεϊσμανίωση ("Καλα-αζαρ")

Λεϊσμανίωση ("Καλα-αζαρ")

Η λεϊσμανίωση (ευρέως γνωστή και ως καλααζάρ) είναι ένα από τα συχνότερα νοσήματα που συναντούμε στο σκύλο, τόσο στη χώρα μας όσο και σε όλες τις μεσογειακές χώρες. Οφείλεται στο πρωτόζωο Leishmania infantum, ένα μικροσκοπικό παράσιτο το οποίο μεταδίδεται από σκύλο σε σκύλο μέσω του φλεβοτόμου (είδος σκνίπας).

Οι σκύλοι κατά τη περίοδο από άνοιξη μέχρι και φθινόπωρο μπορεί εύκολα να τσιμπηθούν από τη σκνίπα (κυρίως σε σημεία όπως γύρω από τα μάτια, στα χείλη και κοντά στα γεννητικά όργανα). Ζώα που ζουν μόνιμα σε εξωτερικούς χώρους είναι περισσότερο εκτεθειμένα (π.χ. αυλές, μπαλκόνια), χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όσα μένουν μέσα στο σπίτι είναι πλήρως προστατευμένα, κυρίως αν βγαίνουν συχνές βόλτες και ιδίως τις επικίνδυνες ώρες της ημέρας (απόγευμα, βράδυ).
Η εκδήλωση της νόσου ποικίλλει τόσο στη μορφή και την ένταση των συμπτωμάτων όσο και στο χρόνο που θα μεσολαβήσει από το τσίμπημα της σκνίπας μέχρι την εμφάνιση του προβλήματος (από λίγους μήνες μέχρι 2-3 χρόνια!!). Τα συνηθέστερα συμπτώματα είναι δερματικά προβλήματα (πληγές που δε κλείνουν εύκολα ή υποτροπιάζουν μετά τη θεραπεία, πιτυρίδα- ξηρή σμηγματόρροια- σε όλο το σώμα και κυρίως στον κορμό, ξηροδερμία και απώλεια τριχώματος κυρίως γύρω από τα μάτια και στις άκρες των πτερυγίων των αυτιών) , οφθαλμολογικά προβλήματα, υπερβολική ανάπτυξη των νυχιών, απώλεια βάρους, κατάπτωση, ρινορραγία και σε σοβαρότερες περιπτώσεις νεφρική ή ηπατική βλάβη με εμφάνιση πολυουρίας-πολυδιψίας (αυξημένη ποσότητα ούρων και κατανάλωση νερού), ανορεξίας, εμετών κ.ά.

Στις περισσότερες περιπτώσεις όταν το νόσημα διαγνωστεί έγκαιρα, υπάρχει δυνατότητα φαρμακευτικής αγωγής, η οποία στοχεύει κυρίως στο να εξαλείψει τα συμπτώματα και να ζήσει ο σκύλος πολλά και καλά χρόνια, με μια πιο στενή ιατρική παρακολούθηση, καθώς το να απαλλαχθεί το ζώο πλήρως από το παράσιτο είναι δύσκολο. Σε προχωρημένες καταστάσεις όπου έχουν προσβληθεί τα ζωτικά όργανα του σκύλου η θεραπεία είναι πιο δύσκολη και μερικές φορές αδύνατη. Για αυτό συστήνεται ετήσιος τουλάχιστον αιματολογικός έλεγχος όλων των σκύλων, ώστε να αυξάνονται οι πιθανότητες επιτυχίας της φαρμακευτικής αγωγής αλλά και να μειώνεται ο κίνδυνος μετάδοσης σε άλλους σκύλους. Να σημειωθεί ότι η νόσος αφορά κυρίως τους σκύλους (άνθρωποι που κατά καιρούς έχουν μολυνθεί ανήκουν συνήθως σε ομάδες υψηλού κινδύνου όπως ασθενείς με Aids ή άνθρωποι που λαμβάνουν ανοσοκατασταλτική αγωγή και μολύνονται από ανθρωπόφιλες σκνίπες).

Μέχρι σήμερα τα προληπτικά μέτρα που μπορούσαμε να πάρουμε ήταν αυτά κατά της σκνίπας, δηλαδή αντιπαρασιτικά περιλαίμια και αμπούλες με εντομοαπωθητική δράση, ψεκασμούς με εντομοαπωθητικά σκευάσματα (ειδικά κτηνιατρικά ή σιτρονέλα) κάθε απόγευμα, αποφυγή της βόλτας μετά το σούρουπο τους επικίνδυνους μήνες, διαμονή του ζώου από το απόγευμα και μετά σε κλειστούς χώρους ή προστατευμένους με σίτες. Τον τελευταίο χρόνο όμως κυκλοφόρησε σε Γαλλία και Πορτογαλία εμβόλιο κατά του νοσήματος, το οποίο από τις αρχές του 2012 κυκλοφορεί και στη χώρα μας. Το εμβόλιο μπορούν να κάνουν υγιή ζώα άνω των 6 μηνών, αφού ελεγχθούν αιματολογικά και βεβαιωθεί ότι είναι αρνητικά για το νόσημα. Τα πρωτοεμβολιαζόμενα ζώα χρειάζονται 3 εμβολιασμούς ανά 3 εβδομάδες. Η ανοσία εγκαθίσταται 2,5 μήνες μετά τη τελευταία δόση, ενώ τα επόμενα χρόνια χρειάζεται μόνο μία δόση ανά έτος.

Κοινές ασθένειες σκύλων

Κοινές ασθένειες σκύλων

Κοινές ασθένειες σκύλων

Οι σκύλοι εμβολιάζονται στην Ελλάδα κατά έξι νοσημάτων (λεπτοσπείρωση, παρβοεντερίτιδα-”τύφος” , νόσος Carré-”μόρβα”, λύσσα, λοιμώδης τραχειοβρογχίτιδα, λοιμώδης ηπατίτιδα).

Λεπτοσπείρωση: Νόσημα βακτηριακής αιτιολογίας με μεγάλη σημασία για τη δημόσια υγεία (μεταδίδεται και στον άνθρωπο). Μεταδίδεται από δήγματα ποντικών και αρουραίων και μετά από επαφή με ούρα ή αίμα μολυσμένου ζώου. Η εμφάνιση της νόσου είναι οξεία και τα συμπτώματα πολύ έντονα. Ο σκύλος παρουσιάζει ανορεξία, κατάπτωση, εμετούς, πυρετό και μπορεί να εμφανίσει ηπατική βλάβη (ίκτερος, εκχυμώσεις, ρινορραγία) ή/και οξεία νεφρική ανεπάρκεια με ανουρία ή ολιγουρία (απουσία ή μείωση της παραγωγής του ούρου). Προσπάθεια αντιμετώπισης γίνεται με οροθεραπεία και ειδικά αντιβιοτικά με επιφυλακτική όμως πρόγνωση. Στις περιοχές αυξημένου κινδύνου (συνήθως αγροτικές περιοχές) ο εμβολιασμός γίνεται κάθε 6 μήνες για όλη τη ζωή του ζώου ενώ στα πρωτοεμβολιαζόμενα κουτάβια χρειάζονται δύο επαναλήψεις.

Παρβοεντερίτιδα-(“τύφος”):Αρκετά συχνή ιογενής γαστρεντερίτιδα που συνήθως προσβάλλει κουτάβια μέχρι 8-12 μηνών, ιδίως όσα είναι ελλιπώς εμβολιασμένα ή εντελώς ανεμβολίαστα. Ιδιαίτερα ευαίσθητα στον ιό είναι τα Rottweiler, αλλά γενικά σε όλα τα κουτάβια ο ιός προκαλεί συνήθως εντονότατη γαστρεντερίτιδα με πολλούς εμέτους κι αιμορραγική διάρροια υδαρούς σύστασης καθώς κι έντονη κατάπτωση και πλήρη ανορεξία. Η νοσηλεία με ορούς και ενέσιμα αντιβιοτικά και αντιεμετικά φάρμακα είναι η μόνη λύση, όμως και σε αυτή τη περίπτωση οι πιθανότητες θνησιμότητας είναι αρκετά αυξημένες. Ο ιός μεταδίδεται από κόπρανα μολυσμένου σκύλου και μπορούμε μηχανικά με τα χέρια μας ή τα υποδήματά μας να τον μεταφέρουμε στο κουτάβι μας αν έρθουμε σε επαφή με μολυσμένο σκύλο. Σκυλάκια κάτω των έξι μηνών πρέπει να εμβολιάζονται κατά του ιού τρεις φορές με διαστήματα 15-20 ημερών ανάμεσα στις επαναλήψεις.

Νόσος του Carré-(”μόρβα”):Ιογενές νόσημα λιγότερο συχνό σε σχέση με το προηγούμενο αλλά εξίσου σημαντικό και σοβαρό, το οποίο στα κουτάβια εμφανίζεται με συμπτώματα γαστρεντερίτιδας και αναπνευστικά συμπτώματα, τα οποία στα τελικά στάδια ακολουθούνται από την εμφάνιση νευρικών συμπτωμάτων (επιληπτικές κρίσεις, σπασμούς των μυών, απώλεια της συνείδησης) και συχνά τα ζώα καταλήγουν. Σε ενήλικα ζώα μπορεί να εμφανιστεί μόνο με νευρικά συμπτώματα και είτε να καταλήξει το ζώο στο θάνατο είτε να μείνουν χρόνια νευρολογικά προβλήματα. Τα κουτάβια κάτω των έξι μηνών εμβολιάζονται κατά του ιού τρεις φορές, όπως και για τη παρβοίωση.

Λύσσα: Ιογενές νόσημα πολύ σημαντικό για τη δημόσια υγεία. Μεταδίδεται μέσω του σάλιου των μολυσμένων ζώων (συνήθως από δαγκώματα). Εκδηλώνεται με νευρικά συμπτώματα και απάθεια η οποία συνήθως αργότερα εξελίσσεται σε υπερδιέργεση (μανιακή μορφή). Ευτυχώς, εξαιτίας των συστηματικών εμβολιασμών το νόσημα δεν έχει παρουσιαστεί στη χώρα μας τα τελευταία 50 χρόνια, όμως η σοβαρότητά του καθώς και το γεγονός ότι γειτονικές μας χώρες (π.χ. Τουρκία, Βουλγαρία) έχουν κατά διαστήματα κρούσματα λύσσας, επιβάλλει τη συνέχιση των εμβολιασμών κατά της νόσου. Το νόσημα μπορεί εύκολα να μεταδοθεί μέσω των συνόρων είτε από αδέσποτα κατοικίδια ζώα είτε από άγρια ζώα που επίσης προσβάλλονται από τον ιό (π.χ. αλεπούδες). Τα κατοικίδια ζώα εμβολιάζονται μια φορά το χρόνο κατά της λύσσας και για τα πρωτοεμβολιαζόμενα κουτάβια δε χρειάζεται επαναληπτική δόση.

Λοιμώδης τραχειοβρογχίτιδα:Σύνδρομο στο οποίο συμμετέχουν διάφοροι ιοί και βακτήρια, σημαντικότερα εκ των οποίων είναι ο αδενοϊός του σκύλου και η Bordetela Bronchiseptica, τα οποία και περιέχονται στα εμβόλια που κυκλοφορούν στο εμπόριο. Αφορά νεαρά κι ενήλικα ζώα. Συνήθως μεταδίδεται μετά από επαφή με άλλους σκύλους, παραμονή του σκύλου σε ξενοδοχείο σκύλων ή εκθέσεις ζώων κ.λ.π. και γενικά όπου συγχρωτίζονται πολλοί σκύλοι. Εμφανίζεται με αναπνευστικά συμπτώματα (βήχας, φτέρνισμα, έκκριμα από τις ρινικές κοιλότητες) που σε προχωρημένο στάδιο, αν υπάρχουν σοβαρές μικροβιακές επιπλοκές ή πρόκειται για πολύ νεαρό ή εξασθενημένο ζώο, μπορεί να επηρεάσει τη γενική κατάσταση του ζώου με την εμφάνιση πυρετού, απάθειας και ανορεξίας. Συνήθως η πρόγνωση είναι καλή και τα συμπτώματα υποχωρούν με κατάλληλη αντιβιοθεραπεία και χορήγηση βλεννολυτικών φαρμάκων. Τα κουτάβια χρειάζονται δύο επαναλήψεις του εμβολίου όταν πρωτοεμβολιάζονται.

Λοιμώδης ηπατίτιδα:Ιογενές νόσημα που προκαλείται από έναν αδενοϊό του σκύλου, ο οποίος δεν έχει καμία σχέση με τον ιό που προκαλεί την ηπατίτιδα στον άνθρωπο, ούτε και μεταδίδεται στους ανθρώπους. Προσβάλλει νεαρά αλλά κι ενήλικα ανεμβολίαστα ζώα. Εμφανίζεται με ανορεξία, κατάπτωση, εμέτους, απώλεια βάρους, πόνο στη ψηλάφηση της κοιλιάς και συμπτώματα ηπατικής ανεπάρκειας όπως ίκτερο. Προσπάθεια θεραπείας γίνεται με υποστηρικτική αγωγή με ορούς και αντιβιοτικά. Παρόλα αυτά η πρόγνωση είναι επιφυλακτική. Κουτάβια κάτω των έξι μηνών εμβολιάζονται τρεις φορές κατά της λοιμώδους ηπατίτιδας.

Σημείωση:Υπάρχει επίσης το εμβόλιο κατά του κορωναϊού, ο οποίος προκαλεί νόσημα συνήθως ήπιο και αυτοπεριοριζόμενο (εντερίτιδα και μέτρια κατάπτωση σε κουτάβια μέχρι 8-12 μηνών). Εξ αιτίας της ύπαρξης πληθώρας αντιγονικών στελεχών του ιού, τα συνήθη νεκρά εμβόλια δε δίνουν ικανοποιητική προστασία. Για τους παραπάνω λόγους το εμβόλιο αυτό χρησιμοποιείται κυρίως σε κυνοτροφεία λόγω του αυξημένου κινδύνου ο ιός αυτός να αποτελέσει την αφορμή εμφάνισης σοβαρής εντερίτιδας άλλης αιτιολογίας. Σε οικόσιτους σκύλους δεν κρίνεται απαραίτητος ο εμβολιασμός κατά του κορώναϊού.

Κοινές ασθένειες γατών

Κοινές ασθένειες γατών

Κοινές ασθένειες γατών

Οι γάτες εμβολιάζονται κατά πέντε νοσημάτων (σύνδρομο ανώτερου αναπνευστικού της γάτας, πανλευκοπενία, λοιμώδης λευχαιμία, λύσσα, λοιμώδης περιτονίτιδα)

Σύνδρομο ανώτερου αναπνευστικού της γάτας: Πρόκειται ουσιαστικά για διαφορετικούς ιούς και μικρόβια με παρόμοια κλινική εμφάνιση (βήχας, φτέρνισμα, ρινικό και οφθαλμικό έκκριμα, πυρετός, επιπεφυκίτιδα, έλκη στους κερατοειδείς χιτώνες των οφθαλμών, στη γλώσσα και στο βλεννογόνο της στοματικής κοιλότητας). Προσβάλλονται ανεμβολίαστες γάτες κάθε ηλικίας, ενώ στα νεογέννητα γατάκια μεταδίδεται η ασθένεια από τη μητέρα (εφόσον αυτή νοσεί ή είναι φορέας). Το νόσημα μεταδίδεται άμεσα από γάτα σε γάτα μέσω του ρινικού και οφθαλμικού εκκρίματος,. Μπορεί όμως να μεταδοθεί και μηχανικά μέσω των ρούχων και των υποδημάτων μας ακόμα και των χεριών μας, αν έρθουμε σε επαφή με άρρωστη γάτα και μετά με μία υγιή και ανεμβολίαστη. Κατά τον ίδιο τρόπο, το νόσημα μεταδίδεται και μέσω μολυσμένων από τους υπεύθυνους μικροοργανισμούς δοχείων τροφής-νερού, αμμοδόχων και κλουβιών, κρεβατιών κ.λ.π. Εφόσον αντιμετωπιστεί σωστά κι έγκαιρα, συνήθως η ασθένεια αυτή δεν αποβαίνει μοιραία για το ζώο, συχνά όμως αδυνατούμε να εξαλείψουμε τα συμπτώματα, έχουμε υποτροπές των συμπτωμάτων (σε διαστήματα που μπορεί να ποικίλλουν, από ημέρες μέχρι και μήνες) ή και χρόνια αναπνευστικά προβλήματα στο ζώο. Αιτία των παραπάνω είναι η αδυναμία μας να απαλλάξουμε το ζώο από τον ιό (δεν υπάρχουν ακόμη φάρμακα που σκοτώνουν τους ίδιους τους ιούς). Η θεραπευτική αγωγή περιλαμβάνει αντιβιοτικά, βλεννολυτικά φάρμακα, ειδικά κτηνιατρικά αντιπυρετικά (εάν το ζώο έχει πυρετό), αντιβιοτικά κολλύρια (αν υπάρχει πρόβλημα στους οφθαλμούς), φάρμακα δηλαδή που στοχεύουν στην αντιμετώπιση των μικροβίων που επιπλέκουν τη κατάσταση και όχι των ιών που την προκαλούν. Για τη μείωση της συχνότητας και της σοβαρότητας των υποτροπών καλό είναι η γάτα να διατηρείται σε καλή θρεπτική κατάσταση, να είναι απαλλαγμένη από ένδο- κι έξω παράσιτα, να ζει σε καθαρό περιβάλλον και να εμβολιάζεται (όταν φυσικά η γενική της κατάσταση το επιτρέπει, όχι δηλαδή κατά τη φάση της υποτροπής). Βασικοί υπεύθυνοι μικροοργανισμοί για το σύνδρομο είναι ο καλυκοϊός και ο ερπητοϊός της γάτας καθώς και η χλαμύδια. Οι γάτες εμβολιάζονται με το λεγόμενο τριπλό εμβόλιο της γάτας (καλυκοϊός, ερπητοϊός,πανλευκοπενία) ή το τετραπλό (όταν περιλαμβάνεται εμβόλιο και κατά της χλαμυδίωσης). Γάτες κάτω του έτους εμβολιάζονται δύο φορές σε διάστημα περίπου 20-30 ημερών, ενώ οι ενήλικες γάτες εμβολιάζονται μία φορά κάθε χρόνο.

Πανλευκοπενία: Ιογενής γαστρεντερίτιδα που προσβάλλει συνήθως νεαρές γάτες ή ενήλικες ανεμβολίαστες. Προκαλείται από ιό όμοιο με το παρβοϊό του σκύλου (μάλιστα ένα ανεμβολίαστο γατάκι μπορεί να μολυνθεί από κουτάβι που πάσχει από παρβοεντερίτιδα) και προκαλεί σοβαρής μορφής γαστρεντερίτιδα (εμέτους, διάρροιες υδαρούς σύστασης, ανορεξία). Ανάλογα με τη σοβαρότητα της κατάστασης και τη γενική κατάσταση της γάτας (ηλικία, θρεπτική κατάσταση κλπ) αλλά και το πόσο άμεσα ξεκινάει η θεραπευτική αγωγή (οροθεραπεία για την αντιμετώπιση της αφυδάτωσης και αντιβιοθεραπεία) καθορίζεται και η πρόγνωση (η κατάσταση είναι ανάλογη της παρβοΐωσης των κουταβιών). Τα γατάκια μολύνονται από επαφή με μολυσμένες γάτες αλλά και σκύλους (άμεση επαφή ή επαφή με τα κόπρανα ή τα εμέσματά τους) ή έμμεσα από μολυσμένα σκεύη, μέσω των ρούχων και των υποδημάτων μας κλπ. Τα γατάκια εμβολιάζονται 2 φορές κατά του ιού της πανλευκοπενίας ενώ στις ενήλικες γάτες απαιτείται επανάληψη μία φορά ετησίως.

Λοιμώδης λευχαιμία: Ιογενές χρόνιο νόσημα που αφορά αποκλειστικά τις γάτες (δεν έχει καμία σχέση με τη λευχαιμία του ανθρώπου ή του σκύλου). Εμφανίζεται συνήθως σε ενήλικες γάτες (μεταδίδεται από γάτα σε γάτα με χρήση κοινών σκευών αλλά κυρίως με το ζευγάρωμα και από δαγκώματα), μπορεί όμως να εμφανιστεί και σε γάτες πριν την ενηλικίωση, καθώς μεταδίδεται από τη μολυσμένη μητέρα στα νεογνά γατάκια με τον θηλασμό. Συνήθως τα κλινικά συμπτώματα εμφανίζονται μήνες ή και λίγα χρόνια μετά τη μόλυνση, καθώς για κάποιο διάστημα το ζώο μπορεί να είναι ασυμπτωματικός φορέας ή να έχει συμπτώματα πολύ ήπια που δεν είναι εύκολο να παρατηρηθούν από τον ιδιοκτήτη. Οι μολυσμένες γάτες μπορεί να παρουσιάζουν απώλεια βάρους, απεριποίητο τρίχωμα, μειωμένη όρεξη για φαγητό, στοματίτιδα-ουλίτιδα, νεφρική ή ηπατική βλάβη, ευαισθησία σε διάφορες λοιμώξεις (πχ του αναπνευστικού), εμέτους-διάρροιες, νευρολογικά συμπτώματα κ.ά. Το νόσημα είναι χρόνιο και θανατηφόρο για τη γάτα και δεν υπάρχει θεραπεία παρά μόνο ανακουφιστική αγωγή (συνήθως με τη χορήγηση κορτιζόνης ανά διαστήματα), η οποία επιμηκύνει σε κάποιο βαθμό τη ζωή του ζώου και βελτιώνει τη ποιότητα της ζωής του. Για τους παραπάνω λόγους οι γάτες (ιδίως αυτές που έχουν τη δυνατότητα να βγαίνουν κι εκτός σπιτιού ή έρχονται γενικά σε επαφή με άλλες γάτες) πρέπει να εμβολιάζονται μια φορά το χρόνο (στα γατάκια αρκεί ένας εμβολιασμός, δε χρειάζεται επανάληψη πριν την πάροδο ενός έτους) κατά του ιού της λοιμώδους λευχαιμίας.

Λύσσα: Ισχύουν όσα αναφέραμε στο αντίστοιχο κομμάτι που αφορά τον σκύλο.

Λοιμώδης περιτονίτιδα της γάτας: Ιογενές νόσημα της γάτας, σοβαρό και πολύ συχνά θανατηφόρο που εμφανίζεται με δύο τύπους, τον ξηρό (σπανιότερα) και τον υγρό. Μεταδίδεται πολύ εύκολα μέσω των κοπράνων και του σιέλου των μολυσμένων με τον υπεύθυνο κορωναϊό ζώων.
Ο ιός αυτός μπορεί να έχει ισχυρή ή όχι λοιμογόνο δύναμη (ανάλογα με το στέλεχος) και, σε συνδυασμό με την κατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος του ζώου που μολύνεται, να προκαλέσει από ήπια γαστρεντερίτιδα ή αναπνευστικό νόσημα (που συνήθως ξεπερνιούνται ακόμη και χωρίς θεραπεία) μέχρι σοβαρό γενικευμένο νόσημα (τη λοιμώδη περιτονίτιδα με τους δύο τύπους που προαναφέραμε).

Συνήθως προσβάλλονται γάτες νεαρές ενήλικες, οι οποίες συχνά προέρχονται από εκτροφεία ή σπίτια με πολλές γάτες, και παρουσιάζουν πυρετό, απώλεια βάρους, αναιμία, ίκτερο, δύσπνοια, αδυναμία, ανορεξία, νευρικά συμπτώματα κ.ά. Ανάλογα με τον τύπο του νοσήματος, η γάτα μπορεί να έχει συμπαγείς μάζες (κοκκιώματα) σε διάφορα όργανα ή συλλογή υγρού στο θώρακα ή την κοιλιά. Τα συμπτώματα είναι ανάλογα της εντόπισης των μαζών ή του υγρού (π.χ. συλλογή υγρού γύρω από τους πνεύμονες προκαλεί έντονη δύσπνοια).
Δυστυχώς θεραπεία δεν υπάρχει και το νόσημα έχει πολύ κακή πρόγνωση. Για την ανακούφιση των συμπτωμάτων χρησιμοποιούμε κορτιζόνη, αντιβιοτικά και οροθεραπεία αλλά σπάνια αυτή η αγωγή έχει αποτελέσματα.
Για τη πρόληψη του νοσήματος καλό είναι να απομονώνουμε το γατάκι από μικρό (6 εβδομάδων) σε χώρο χωρίς άλλες γάτες ή μόνο με γάτες αρνητικές για τον ιό και να εμβολιάζουμε τα αρνητικά γατάκια με το ειδικό εμβόλιο για το νόσημα, που χορηγείται με τη μορφή σταγόνων από τη μύτη. Η προστασία του εμβολίου δεν είναι πλήρης, καθώς ο ιός μπορεί εύκολα να μεταλλαχθεί, όμως πολλές γάτες επωφελούνται από τον εμβολιασμό και οποιαδήποτε προστασία από ένα τόσο σοβαρό νόσημα είναι απαραίτητη. Ο εμβολιασμός γίνεται μια φορά σε νεαρή ηλικία κι επαναλαμβάνεται μία φορά ετησίως.

Ανοσοποιητική ανεπάρκεια της γάτας (Aids της γάτας): Σημαντικό ιογενές νόσημα με παρόμοια εικόνα με τη λοιμώδη λευχαιμία, για το οποίο όμως δυστυχώς ακόμη δεν υπάρχει ασφαλές και αποτελεσματικό εμβόλιο. Ο ιός μεταδίδεται μέσω του ζευγαρώματος και των δηγμάτων μεταξύ των γατών και από τη μητέρα στα γατάκια της και αφορά αποκλειστικά και μόνο τη γάτα και άλλα αιλουροειδή (λιοντάρια κ.ά.) και όχι τον άνθρωπο. Ο ιός παρουσιάζει ομοιότητες στον τρόπο δράσης και στην κατασκευή του με τον αντίστοιχο του ανθρώπου αλλά δε μεταδίδεται σε άλλα είδη εκτός των αιλουροειδών και ουδέποτε έχει αναφερθεί κρούσμα σε άνθρωπο ακόμα κι αν αυτός είχε έρθει σε επαφή με μολυσματικό υλικό (π.χ. αίμα μολυσμένου ζώου). Τα συμπτώματα είναι σε γενικές γραμμές παρόμοια με αυτά της λοιμώδους λευχαιμίας. Όπως και στη λοιμ.λευχαιμία έτσι και στην ανοσοποιητική ανεπάρκεια δεν υπάρχει θεραπεία αλλά ακολουθείται αντίστοιχη αγωγή για βελτίωση της κατάστασης του ζώου. Δυστυχώς ακόμη δεν έχει παρασκευαστεί εμβόλιο κατά της νόσου αρκετά ασφαλές κι αποτελεσματικό ώστε να εφαρμοστεί ευρέως συνεπώς ο μόνος τρόπος πρόληψης είναι η απομόνωση και η στείρωση των μολυσμένων ζώων και η στείρωση όσων γατών κυκλοφορούν κι εκτός σπιτιού, ώστε να αποφεύγουμε τη διαδικασία του ζευγαρώματος και τις αψιμαχίες που καταλήγουν σε δήγματα και γρατζουνιές.

Ηλεκτρονική Σήμανση (Microchip)

Ηλεκτρονική Σήμανση (Microchip)
Δημοσιεύθηκε σε Blog

Ηλεκτρονική Σήμανση (Microchip)

Απαντήσεις σε συχνές ερωτήσεις σχετικά με την ηλεκτρονική σήμανση των κατοικίδιων ζώων.
1. Τι είναι η ηλεκτρονική Σήμανση;
Είναι μια μέθοδος ηλεκτρονικής Σήμανσης και Καταγραφής των ζώων.
 
2. Γιατί πρέπει να σημαίνονται και να καταγράφονται τα ζώα;
Για να τα επιστρέψουμε στον ιδιοκτήτη τους, αν χαθούν.
Για να εξαλείψουμε τις κλοπές.
Για να μειώσουμε τα εγκαταλελειμμένα και παρατημένα ζώα.
Για να περιορίσουμε το πρόβλημα των αδέσποτων.
Για να παρακολουθήσουμε την μέχρι τώρα ανεξέλεγκτη διακίνηση ζώων.
 
3. Δε μπορώ να το σημάνω με άλλους τρόπους;
Είναι σχεδόν ανώδυνη μέθοδος, δεν απαιτεί αναισθησία, είναι μόνιμη, δεν αλλοιώνεται και είναι η μοναδική αξιόπιστη και εφαρμόσιμη διεθνώς.
 
4. Πώς γίνεται;
Γίνεται από τον κτηνίατρό σας με έναν τρόπο που μοιάζει με το συνήθη εμβολιασμό.
Με τη βοήθεια συσκευής που θυμίζει σύριγγα τοποθετείται κάτω από το δέρμα του ζώου σας (υποδόρια), μια μικροσκοπική ηλεκτρονική κάψουλα.
 
5. Σε ποιό σημείο του ζώου τοποθετείται;
Το καταλληλότερο σημείο είναι το αριστερό μέρος του τραχήλου, έμπροσθεν της αντίστοιχης ωμοπλάτης.
 
6. Μπορεί να προκαλέσει πρόβλημα στο ζώο μου;
Αν ακολουθηθούν οι οδηγίες και οι στοιχειώδεις κανόνες ασηψίας τα πιθανά προβλήματα μηδενίζονται. Οι μικροσκοπικές κάψουλες είναι φτιαγμένες από υλικό που δεν προκαλεί αντίδραση στον οργανισμό.
 
7. Μπορεί η κάψουλα να φύγει από τη θέση της;
Υπάρχουν λίγες αναφορές διεθνώς για πιθανή μετακίνηση του microchip σε άλλο σημείο του σώματος.
 
8. Αν το ζώο μου έχει ήδη σημανθεί με άλλο τρόπο, πρέπει να του κάνω και ηλεκτρονική σήμανση;
Κανένας άλλος τρόπος δεν αναγνωρίζεται από την Ελληνική νομοθεσία. Συνεπώς στο ζώο πρέπει να τοποθετηθεί και microchip.
 
9. Αν το ζώο έχει ήδη σημανθεί σε άλλη χώρα;
α) Ο κτηνίατρος θα επιβεβαιώσει την καταγραφή με το ειδικό μηχάνημα ( scanner – reader) που διαθέτει.
β) Θα αποστείλει το συγκεκριμένο αριθμό στη τρέχουσα ελληνική τράπεζα δεδομένων
γ) Μπορεί, με τη σύμφωνη γνώμη του ιδιοκτήτη και ειδικότερα αν δεν ανιχνεύεται η προηγούμενη κάψουλα, να επανασημάνει το ζώο για μεγαλύτερη ασφάλεια.
10. Από πότε τίθεται σε ισχύ η συγκεκριμένη νομοθεσία και σε πόσο χρόνο πρέπει να έχω σημάνει το ζώο μου;
Η νομοθεσία είναι ΗΔΗ σε ισχύ (Νοέμβριος 2003) και προβλέπει περιθώριο εφαρμογής 6 μηνών.
 
11. Η νομοθεσία αφορά και τις γάτες;
Ο νομοθέτης ορίζει μόνο για τους σκύλους.
Όλα όμως τα ζώα μπορούν και πρέπει να σημαίνονται και καταγράφονται για να εκμεταλλευτούμε πλήρως τα πλεονεκτήματα που προσφέρει η τεχνολογία αυτή.
Ειδικότερα το microchip απαιτείται για όλα τα ζώα που ταξιδεύουν διεθνώς.
 
12. Πόσο κοστίζει;
Η τελική τιμή θα ορισθεί και κοινοποιηθεί από τα Κτηνιατρικά Συνδικαλιστικά Όργανα.
Το ύψος θα εξαρτηθεί από τον αριθμό των σημαινομένων ζώων ανά ιδιοκτήτη και από το κόστος προμήθειας υλικών και εξοπλισμού από τους κτηνιάτρους.
 
13. Το μέτρο αφορά και τα αδέσποτα;
Όχι, για τα αδέσποτα η νομοθεσία προβλέπει σύστημα σήμανσης με κολλάρα.

Βάλτε μια γάτα στο σπίτι σας

Βάλτε μια γάτα στο σπίτι σας

Βάλτε μια γάτα στο σπίτι σας

Είναι ανεξάρτητες, όμορφες, παιχνιδιάρες, αξιαγάπητες αλλά ζηλιάρες και δεσποτικές. Οι γάτες έχουν φανατικούς φίλους αλλά και ορκισμένους εχθρούς. Ποια είναι αυτά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που προκαλούν τόσο έντονα συναισθήματα; Και πόσο ασφαλείς είναι οι γάτες για τον άνθρωπο;
Η σχέση γάτας - ανθρώπου είναι πολύ παλιά. Εξημερώθηκαν μεταξύ 16ου - 15ου αιώνα π.Χ και ήταν ιερό ζώο για τους αρχαίους Αιγύπτιους. Δεν υπάρχει ίσως άλλο είδος ζώου, που να διώχθηκε αλλά και ταυτόχρονα να λατρεύτηκε τόσο πολύ από τον άνθρωπο, όσο η γάτα. Ξεκίνησε την πορεία της κοντά στον άνθρωπο ως ζώο εργασίας, εξαιτίας της έμφυτης ικανότητας της στο κυνήγι, αλλά και της αρπακτικής της δεινότητας. Χρησιμοποιήθηκε για το ψάρεμα, το κυνήγι, αλλά και για τον έλεγχο των μεγάλων πληθυσμών των ποντικών και των τρωκτικών που μάστιζαν τισ παρόχθιες περιοχές του Νείλου στην Αρχαία Αίγυπτο. Στη συνέχεια, η γάτα έγινε αντικείμενο λατρείας και σήμερα είναι, μαζί με τον σκύλο, τα πιο δημοφιλή ζώα συντροφιάς.

ΓΑΤΕΣ ΚΑΙ ΓΑΤΟΦΙΛΟΙ

Είναι ζώο έξυπτο, χαριτωμένο και φιλικό. Έχει χαρακτήρα λιγότερο υπάκουο και περισσότερο ανεξάρτητο από τον σκύλο και γι'αυτό δεν εκπαιδεύεται τόσο έυκολα όσο αυτός. Είναι από τα λίγα ζώα με τόσο ανεπτυγμένες αισθήσεις. Δεν χάνει ποτέ τον προσανατολισμό της. Εκμεταλλεύεται, για να προσανατολιστεί, τη θέση του ήλιου και το μαγνητικό πεδίο της γης. Η γάτα έχει την ικανότητα να αντιλαμβάνεται, κατά ανεξήγητο ακόμα τρόπο, τις μεταβολές της ατμοσφαιρικής πίεσης, έναν επικείμενο σεισμό, αλλά και τον επικείμενο γυρισμό ενός αγαπημένου προσώπου.
Οι άνθρωποι που συμβιώνουν με τις γάτες είναι άτομα αυθόρμητα, ρομαντικά, λατρεύουν την ομορφιά, την πολυτέλεια (όπως π.χ. οι φίλοι των περσικών γατών), ίσως είναι όμως και τύποι μοναχικοί ή και απαιτητικοί, ή άτομα που γοητεύονται από τα παραμύθια και τους μύθους, αγαπούν την ηρεμία και τον στοχασμό (όπως π.χ. οι φίλοι της γάτας της Βιρμανίας). Οι λόγοι που παίρνουν οι άνθρωποι γάτες στο σπίτι τους σήμερα, και ειδικά στις μεγαλουπόλεις, είναι η ανάγκη τους να έρθουν πιο κοντά στην Φύση αλλα και το γεγονός ότι τους έλκει η ανεξαρτησία της γάτας, η καθαριότητα της και ο χαρακτήρας της γενικότερα.
Οι άνθρωποι που συμβιώνουν με μια γάτα συνήθως δεν έχουν και πολύ χρόνο στη διάθεση τους για την περιποίηση και την φροντίδα της. Εξάλλου, κάποιος που ζει με μια γάτα σπίτι του δεν χρειάζεται να κάνει καθημερινά πάρα πολλά πράγματα. Αρκεί να της προσφέρει μια γωνιά ενός δωματίου του σπιτιού του, στην οποία θα τοποθετήσει ειδικά μπολάκια με το φαγητό, το νερό, καθώς και τη λεκάνη με την άμμο υγιεινής, για την τουαλέτα της. Καλό θα ήταν να υπάρχει και ένα μπολ με λίγο χορτάρι για τις διατροφικές της συνήθειες της, όπως και μικρά παιχνίδια για να παίζει.
Σχετικά με τη διατροφή της, η καλύτερη πρόταση από κτηνιατρικής πλευράς, ευκολίας, οικονομίας, αλλά κυρίως υγείας για την γάτα, είναι η ξηρά τροφή και, ως δεύτερη επιλογή, η κονσέρβα. Οι βιομηχανοποιημένες αυτές τροφές περιέχουν όλα τα θρεπτικά συστατικά όπως πρωτείνες, υδατάνθρακες, λίπος, βιταμίνες, ιχνοστοιχεία και άλλα, τα οποία έχει ανάγκη η γάτα ανάλογα με την ηλικία και την κατάσταση της υγείας της.

Η ΥΓΕΙΑ ΤΗΣ ΓΑΤΑΣ

healthy catΕκτός από τη διατροφή, καθένας που φροντίζει μια γάτα έχει υποχρέωση να μεριμνά και για την υγεία της. Οφείλει να επισκέπτεται σε τακτά χρονικά διαστήματα τον κτηνίατρο για τον ετήσιο εμβολιασμό, αποπαρασίτωση και εξωπαρασίτωση της γάτας του. Οι εμβολιασμοί δίνουν στη γάτα ανοσία - άμυνα κατά σοβαρών και συνήθως θανατηφόροων γι'αυτήν νοσημάτων όπως η ρινοτραχείτιδα, η παλλευκοπενία, η καλυκοίωση, η χλαμυδίωση, η λοιμώδης περιτονίτιδα, η λευχαιμία και η λύσσα. Με την αποπαρασίτωση η γάτα προστατεύεται από εντερικά παράσιτα όπως π.χχ οι νηματέλμινθες, οι ασκαρίδες και οι ταινίες, ενώ με την εξωπαρασίτωση από έντομα και εξωπαράσιτα όπως οι ψύλλοι και οι ψείρες, ειδικά σε χώρες με έυκρατο κλίμα, π.χ. η Ελλάδα, όπου ευνοείται η ανάπτυξη και ο πολλαπλασιασμός τους. Στο εμπόριο κυκλοφορούν αρκετά εξωπαραιτοκτόνα προιόντα σε διάφορες μορφές spray, αμπούλες ή σκόνες, η χρήση των οποίων θα πρέπει να επαναλαμβάνεται κάθε μήνα, για τους τακτικούς προληπτικούς εξωπαρασιτισμούς.

ΠΟΙΑ ΝΟΣΗΜΑΤΑ ΜΕΤΑΔΙΔΕΙ ΚΑΙ ΠΩΣ

Ποιά είναι η πραγματικότητα σχετικά με τα νοσημάτα που μπορεί να μεταδώσει η γάτα στον άνθρωπο; Αναλυτικά αναφέρουμε την τοξοπλάσμωση, που προκαλεί το πιο σπουδαίο νόσημα το οποίο μπορεί να προκαλέσει πρόβλημα στον άνθρωπο και ειδικά σε μια έγκυο γυναίκα.
Η τοξοπλάσμωση μπορεί να προκαλέσει αποβολή σε μια έγκυο γυναίκα, στην περίπτωση που η εγκυμονούσα δεν έχει αντισώματα εναντίον της. Ο γυναικολόγος ζητάει από την εγκυμοσύνης τον έλεγχο αντισωμάτων κατά της τοξοπλάσμωσης, έτσι ώστε να πάρει τα μέτρα της η εγκυμονούσα. Στην περίπτωση που η έγκυος έχει ανοσία κατά της τοξοπλάσμωσης, δεν κινδυνεύει καθόλου. Οι επιστημονικές μελέτες και έρευνες έχουν αποδείξει ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την μετάδοση της τοξοπλάσμωσης στον άνθρωπο προέρχεται κυρίως από την κατανάλωσης ατελώς ψημένων κρεάτων, λαχανικών που δεν έχουν πλυθεί καλά και, πολύ σπάνια, από την κατάποση κοπράνων (και μόνο αυτών, όχι των τριχών) γάτας, πράγμα που μπορεί να συμβεί αν φάμε κάτι με βρώμικα χέρια. Ο τρόπος μετάδοσης είναι η κατάποση ωοκύστεων τοξοπλάσμωσης που διασπείρονται στο περιβάλλον από τα κόπρανα μολυσμένων ζώων (π.χ γατιών) και βρίσκονται πάνω στα λαχανικά και το μολυσμένο κρέας.
Μια γάτα για να νοσήσει από τοξοπλάσμωση θα πρέπει να γλείψει ή να φάει κόπρανα άλλης μολυσμένης γάτας, μολυσμένα λαχανικά ή ωμό μολυσμένο κρέας. Κατά συνέπεια, λοιπόν, μια γάτα η οποία τρέφεται αποκλειστικά με ξηρά τροφή ή κονσέρβα, ζει μέσα στο σπίτι, είναι εμβολιασμένη και κάνει τις τακτικές ένδο - και έξω- αποπαρασιτώσεις της, δεν κινδυνεύει να νοσήσει από τοξοπλάσμωση και κατ΄επέκτασιν, ούτε οι άνθρωποι με τους οποίους συμβιώνει.
Καλό θα ήταν, βέβαια, μια έγκυος που δεν έχει αντισώματα κατά του νοσήματος αυτού και συμβιώνει με μια γάτα, να φοράει γάντια όταν καθαρίζει την τουαλέτα με την άμμο υγιεινής της γάτας, μειώνοντας έτσι στο μέγιστο βαθμό την πιθανότητα να προσβληθεί από το νόσημα. Άλλα δύο νοσήματα που ενδεχομένως μπορεί να μεταδώσει μια γάτα στον άνθρωπο είναι η τριχοφυτίαση -ένα απλό δερματικό πρόβλημα και η νόσος από όνυχες γαλής (cat scratch disease), ένα σπάνιο νόσημα που μεταδίδεται με τη γρατσουνιά γάτας που ζει και έξω, με συμπτωματολογία πυρετό και λεμφαδενοπάθεια.
Συμπερασματικά, λοιπόν, από μια οικόσιτη γάτα δεν κινδυνεύουμε, εφόσον της εξασφαλίζουμε φροντίδα και υγεία, ενώ απαιτείται λίγη προσοχή σε μια αδέσποτη.!

Η ΣΤΕΙΡΩΣΗ

Η στείρωση της γάτας αποτελεί θέμα κεφαλαιώδους σημασίας τόσο για την υγεία της όσο και για την αρμονική συμβίωσή μας με αυτήν. Η στείρωση στη γάτα, τόσο στη θηλυκή όσο και στην αρσενική, καλό είναι να γίνεται μετά την ενήβωσή τους, δηλαδή, μετά τον έβδομο μήνα της ζωής τους, έτσι ώστε να έχουν αναπτυχθεί σωματικά. Οι λόγοι που συνίσταται η στείρωση στη γάτα ειναι η πρόληψη σοβαρών νοσημάτων όπως η ανοσοποιητική ανεπάρκεια, η λευχαιμία, η πυομήτρα (για το θηλυκό) και οι τραυματισμοί - έλκη (όπως π.χ. του κερατοειδούς χιτώνα του οφθαλμού) στα αρσενικά, κυρίως, κατά την διεκδίκηση των θηλυκών με άλλα αρσενικά.
Σπουδαιότατος, βεβαίως λόγος για την στείρωση των γατιών αποτελεί και ο έλεγχος και η λύση του προβλήματος των αδέσποτων ζώων, ένα θέμα που μας απασχολεί χρόνια τώρα, ιδίως στις πόλεις.

ΕΝΕΡΓΕΙΑ ΚΑΙ ΕΚΤΟΝΩΣΗ

Τελειώνοντας, επισημαίνω την "ενέργεια" και τον "ηλεκτρισμό" που παίρνουμε από την επαφή με τα ζώα, τη στιγμή που τα χαιδεύουμε. Η επαφή αυτή λειτουργεί ως εκτόνωση του νευρικού μας συστήματος, καθώς το χέρι μας κινείται χαλαρωμένο, αργά, πάνω στη ράχη τους. Σ'αυτήν τη ράχη αφήνουμε για λίγες στιγμές, χωρίς να το καταλαβαίνουμε, όλες τις σκοτούρες και τους εκνευρισμούς μας και απελευθερωμένοι νιώθουμε πάλι τη δύναμη να αντιμετωπίσουμε κάθε καινούργια δυσκολία. Αν ήξεραν όλοι οι άνθρωποι πόση ανάγκη έχουμε να ζούμε κοντά στη Φύση! Και τα ζώα είναι η Φύση. Μας συνδέουν με τις δυνάμεις της, με τα μυστικά της, με την ομορφιά της, με την αλήθεια της. Μέσα από αυτά αντλούμε πάλι την ενέργεια που χάνουμε, ζώντας κλεισμένοι στα διαμερίσματα-κουτιά των πόλεων. Γι'αυτό και οι άνθρωποι που ζουν στις πόλεις έχουν μεγαλύτερη ανάγκη να έχουν φυτά και ζώα στο σπίτι τους, παρά οι άνθρωποι της υπαίθρου.

Τι πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση φόλας

Τι πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση φόλας

Τι πρέπει να κάνουμε σε περίπτωση φόλας

Επειδή συμβαίνει, όσο βάρβαρο κι αν είναι, θα πρέπει εξαρχής να τονίσουμε ότι η πιο δραστική αντιμετώπιση είναι η πρόληψη . Το ζώο δεν θα πρέπει να φάει τη φόλα !

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΦΟΛΑ

Τι είναι, όμως η φόλα ; Κάθε τι που με την κατάποσή του είναι σε θέση να προκαλέσει δηλητηρίαση ή γενικότερα πρόβλημα στην υγεία του ζώου, ονομάζεται «φόλα». Για να προσελκυστεί ένα ζώο ώστε να φάει κάποια φόλα, χρειάζεται το δηλητήριο να καλυφθεί, οπτικά και γευστικά, από κάποιο νόστιμο φαγητό ή λιχουδιά, όπως ωμό κρέας, μπιφτέκι, φαγητό σε κονσέρβα και άλλα.
Σχηματικά, θα μπορούσε κανείς να ταξινομήσει τις φόλες ως εξής : Φόλες που περιέχουν χημικά ή τοξικά δηλητήρια ή φαρμακευτικές ουσίες. Εδώ ανήκουν π.χ. η βαρφαρίνη (αντιπηκτικό του αίματος που περιέχεται σε ποντικοφάρμακα), οργανοφωσφορικές ενώσεις (που περιέχονται σε εντομοκτόνα σε υγρή μορφή ή σε σκόνη) ή στρυχνίνη, κ.α. Φόλες που περιέχουν λεπτοθρυμματισμένα γυαλιά.

Η ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΗ

Το τι προκαλεί η φόλα στο ζώο που θα τη φάει εξαρτάται, βεβαίως, από το είδος της. Αν το ζώο φάει κάποιο δηλητήριο παθαίνει γαστρεντερίτιδα, με αποτέλεσμα να παρουσιάζει αρχικά εμέτους και στη συνέχεια διάρροια, πολλές φορές αιμορραγική. Επίσης μπορεί να παρουσιάσει απλά σιελλόροια, σμίκρυνση της κόρης του οφθαλμού, έντονη δακρύρροια ή και κώμα.
Αν το δηλητήριο είναι «ήπιο» ως προς την τοξικότητά του, αλλά το ζώο έχει φάει μεγάλες ποσότητες από αυτό, τότε πιθανότατα θα πεθάνει αμέσως, παρουσιάζοντας μόνο ακατάσχετους εμέτους, χωρίς να προλάβει να κάνει διάρροιες. Αν όμως φάει μικρή ποσότητα από κάποιο δηλητήριο, και μάλιστα όταν αυτό δεν είναι τόσο ισχυρό, άρα και άμεσα θανατηφόρο, τότε η τοξική ουσία του δηλητηρίου αυτού απορροφάται από το έντερο του ζώου και προκαλεί βλάβες, ανεπανόρθωτες πολλές φορές, σε διάφορα όργανα όπως π.χ. στο ήπαρ, στους νεφρούς, στο αιμοποιητικό σύστημα και άλλα.
Ετσι ενδέχεται να φάει κάποιο ζώο ένα δηλητήριο σήμερα και να πεθάνει από αιμορραγία μετά 2 εβδομάδες, αν π.χ. έχει φάει ποντικοφάρμακο. Όπως επίσης μπορεί να δηλητηριαστεί σήμερα από κάποιο οργανοφωσφορικό και να πεθάνει μετά 1-2 μήνες, από νεφρική ή ηπατική ανεπάρκεια. Στην περίπτωση που ένα ζώο φάει μία φόλα που κρύβει μέσα της θρυμματισμένα γυαλιά, τότε θα παρουσιάσει αμέσως αιμορραγικούς εμέτους και διάρροιες και είναι πολύ πιθανό να πεθάνει πολύ σύντομα από αιμορραγία.

ΑΝ ΣΥΜΒΕΙ……

Στην περίπτωση που δυστυχώς ο σκύλος μας υποκύψει στη «λιχουδιά» του δρόμου, τότε πρέπει να γνωρίζουμε τα εξής. Όταν ένα ζώο φάει κάποιο δηλητήριο ή κάποια φόλα γενικότερα, το πρώτο σύμπτωμα που παρουσιάζει συνήθως είναι ο έμετος. Αμέσως λοιπόν πρέπει να ανησυχήσετε και να υποπτευτείτε ότι το ζώο σας έχει ενδεχομένως δηλητηριαστεί. Κατ’ αρχάς μην προσπαθήσετε να σταματήσετε εκείνη την στιγμή του αρχικούς εμέτους του ζώου. Με αυτούς θα ανακουφιστεί άμεσα από το δηλητήριο, αφού θα το αποβάλει σε ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό. Απεναντίας μάλιστα, και ειδικά αν δείτε το ζώο σας ότι έφαγε ή τρώει κάτι ύποπτο που μοιάζει με φόλα, πρέπει να του προκαλέσετε εμετό για να το ανακουφίσετε αλλά και για να το σώσετε ενδεχομένως. Θα πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα, ωστόσο, ότι αν το ζώο παρουσιάζει έντονα νευρολογικά συμπτώματα όπως τρέμουλο, ζάλη ή βρίσκεται σε κωματώδη κατάσταση, καλό θα ήταν να μην του προκαλέσετε έμετο, γιατί μπορεί να προκληθεί, σ' αυτή την περίπτωση , εισροφητική βρογχοπνευμονία.
Ο τρόπος που μπορείτε να προκαλέσετε έμετο στο ζώο σας είναι αρκετά απλός. Παρασκευάζετε αμέσως ένα «αηδιαστικό» διάλυμα, σε ικανοποιητική ποσότητα, και το δίνεται έστω και με τη βία να το καταπιεί, με το κουτάλι ή ακόμα και με μία σύριγγα 20ml (χωρίς τη βελόνα βεβαίως). Το διάλυμα αυτό αποτελείται από χλιαρό νερό (1/2 – 1 ποτήρι) με 1-2 κουταλιές σούπας αλάτι, αρκετό ξύδι και λεμόνι. Αφού το ζώο σας κάνει εμετούς, οπότε έχει απαλλαχθεί και ανακουφιστεί αρκετά από το δηλητήριο και βεβαίως αν δεν κάνει τελικά εμετό, πρέπει να απευθυνθείτε αμέσως στον κτηνίατρο για βοήθεια. Η μεταφορά του ζώου πρέπει να γίνει ήρεμα και χωρίς έντονους ερεθισμούς, για αυτό καλό θα ήταν να σκεπασετε το ζώο έτσι ώστε να μην ενοχλείται από το έντονο φως.
Λάβετε υπόψη σας ότι ένα σαφές και πλήρες ιστορικό στον κτηνίατρο αποτελεί υπερπολύτιμη βοήθεια στην προσπάθεια διάσωσης του ζώου. Επίσης πολύ σημαντική είναι και η προσκόμιση του ίδιου του δηλητηρίου, αν είναι δυνατή. Βεβαίως πολλά ζώα τελικά πεθαίνουν είτε γιατί έχουν φάει μεγάλη ποσότητα δηλητηρίου είτε γιατί αυτό είναι αρκετά ισχυρό. Μεγάλο ρόλο παίζει η καθυστέρηση προσκόμισης στον κτηνίατρο, καθώς και το γεγονός ότι δεν υπάρχουν αντίδοτα για όλα τα δηλητήρια. Τέλος, μη λησμονείτε ότι στη χώρα μας η δηλητηρίαση κάποιου ζώου διώκεται ποινικώς, γι αυτό μη διστάσετε να αναφέρετε στην αστυνομία απειλές ή κρούσματα δηλητηριάσεων ζώων, μήπως και σταματήσει κάποτε η θανάτωση τους με αυτόν τον φρικτό τρόπο.

Γαστρεντερίτιδα στο σκύλο

Γαστρεντερίτιδα στο σκύλο

Γαστρεντερίτιδα στο σκύλο

Ένα από τα συχνότερα προβλήματα που παρουσιάζονται στους σκύλους οποιασδήποτε ηλικίας έχει να κάνει με το πεπτικό τους σύστημα κι εκδηλώνεται με εμετούς (γαστρίτιδα), διάρροιες (εντερίτιδα) ή και τα δύο συμπτώματα ταυτόχρονα (γαστρεντερίτιδα).

Αν και πολλά νοσήματα που δεν αφορούν αποκλειστικά το πεπτικό σωλήνα μπορεί να εκδηλωθούν με εμετό ή/και διάρροια (π.χ. νεφρική ανεπάρκεια, σακχαρώδης διαβήτης, ηπατική ανεπάρκεια κ.ά.), θα επικεντρωθούμε στις λεγόμενες γαστρεντερίτιδες διατροφικής αιτιολογίας καθώς τα υπόλοιπα νοσήματα συνήθως δεν έχουν τόσο οξεία εμφάνιση, παρουσιάζονται σε ζώα μεγαλύτερης ηλικίας και συνοδεύονται κι από άλλα συμπτώματα (απώλεια βάρους, πολυουρία-πολυδιψία κλπ).
Ο σκύλος έχει ανάγκη από σταθερή διατροφή. Μια καλής ποιότητας ξηρή τροφή, κατάλληλη για τη φυλή και την ηλικία του, που χορηγείται σε σταθερά γεύματα και συγκεκριμένη ποσότητα είναι κατά τη γνώμη μας η καλύτερη επιλογή. Ως επιβράβευση μπορούν να χρησιμοποιηθούν ειδικές λιχουδιές για σκύλους (π.χ. μπισκότα) ή μικρές μπουκιές βραστού ή ψητού κοτόπουλου χωρίς καρυκεύματα. Απότομη αλλαγή του φαγητού (ακόμη κι από μια ξηρή τροφή σε μια άλλη), κακής ποιότητας τροφή, χορήγηση ανθρώπινου φαγητού που ο σκύλος δεν έχει συνηθίσει να τρώει ή που περιέχει σάλτσες και καρυκεύματα, κατανάλωση οστών οποιασδήποτε προέλευσης ή κατάποση άλλων αντικειμένων (κομμάτια από παιχνίδια ή άλλα αντικείμενα, ξύλα, φυτά, χώμα κλπ) μπορεί να προκαλέσουν γαστρεντερίτιδα.

Τα τυπικά συμπτώματα είναι εμετός (ή τάση για εμετό), σιελόρροια (ναυτία) ή/και διάρροιες (υδαρείς ή πολτώδεις, που μπορεί να περιέχουν και λίγες σταγόνες αίματος ή/και βλέννη –σαν «ζελέ»). Ο σκύλος μπορεί να έχει φυσιολογική διάθεση κι ενίοτε και όρεξη για φαγητό. Συνήθως όμως έχει μειωμένη διάθεση για βόλτα ή για παιχνίδι, ίσως δείχνει ανησυχία-αναστάτωση και δε θέλει να φάει. Μπορεί να μη θέλει καθόλου να πιει νερό (αποστροφή) ενώ άλλες φορές δείχνουν αυξημένη δίψα. Πολλές φορές ακούμε έντονους βορβορυγμούς («γουργουρητά») από το στομάχι και το έντερο λόγω των συσπάσεων που υπάρχουν.

Η θεραπεία περιλαμβάνει αντιεμετικά και αντιόξινα (κατά προτίμηση ενέσιμα) φάρμακα, αντιδιαρροικά φάρμακα ή/και χορήγηση ορών αν η κατάσταση είναι πιο βαριά και η ανορεξία παρατεταμένη. Αν ο σκύλος μας ξαφνικά αρχίσει να κάνει εμετούς και διάρροιες πρέπει αρχικά να απομακρύνουμε το νερό και το φαγητό από μπροστά του. Πάντα σε συνεννόηση με τον κτηνίατρο για να διαφοροποιήσουμε καταστάσεις όπως οι δηλητηριάσεις και η διάταση και στροφή του στομάχου, η εφαρμογή 24ωρης νηστείας (πλήρης αποχής από το φαγητό και χορήγηση νερού συχνά κάθε 1-2- ώρες για 10 δευτερόλεπτα) συχνά είναι αρκετή για να υποχωρήσουν τα συμπτώματα.

Δεν πιέζουμε το ζώο να πιει νερό αν δε θέλει ούτε το ζορίζουμε να φάει και οπωσδήποτε δε δοκιμάζουμε λιχουδιές ή διαφορετικά φαγητά για να δούμε αν έχει όρεξη για φαγητό. Απομακρύνουμε φαγητό και νερό, επικοινωνούμε με τον κτηνίατρο κι αν τα συμπτώματα επιμένουν ακολουθούμε κατάλληλη αγωγή. Αν ο σκύλος συνέλθει με τη δίαιτα, μετά από 24 ώρες επιστρέφουμε στο φαγητό που έτρωγε (π.χ. ξηρή τροφή) σταδιακά (λίγη ποσότητα δε πολλά μικρά γεύματα).

Τρίτη 16 Ιουλίου 2013

Συμβουλές Εκπαίδευσης - Training Tips

Συμβουλές Εκπαίδευσης - Training Tips

      Είναι κάποια πραγματάκια που πρέπει να μάθουμε τα σκυλάκια μας να κάνουν για την ισορροπημένη και χωρίς προβλήματα συμβίωση μας. Μία από τις πιο βασικές “εντολές” είναι να μάθουμε στο σκυλάκο μας να κάθεται. Μία εντολή που μας βοηθάει να αποφεύγουμε δυσάρεστες καταστάσεις, όπως να πηδάει πάνω στους επισκέπτες μας ή να γαβγίζει όποτε η πόρτα ανοίγει αλλά και βοηθάει στην αυτοπεποίθηση του και στην μεγαλύτερη ευκολία από μέρος μας να του μάθουμε και άλλα κολπάκια. Πως μπορούμε να το κάνουμε αυτό με γρήγορο, εύκολο, αποτελεσματικό και ευχάριστο τρόπο?
     Ο βασικός κανόνας είναι ότι το σκυλάκι μας πρέπει να μας εμπιστεύεται και νοιώθει αρκετά άνετα μαζί μας. Αν δεν υπάρχει αυτό το αίσθημα οι προσπάθειες μας θα είναι άκαρπες. Οι υπόλοιποι κανόνες είναι απλοί και οι εξής:
     o    Τα μαθήματα μας πρέπει να είναι σύντομα. Φαντάσου ότι πέντε λεπτά είναι αρκετά για ένα κουταβάκι.
     o    Δεν χρειάζεται να έχουμε ωράριο στις μαθήματα μας. Οποιαδήποτε στιγμή είναι κατάλληλη. Βόλτα στο πάρκο? Πριν από το τάισμα του? Πριν από το παιχνίδι? Θα του φανεί σαν παιχνίδι όχι σαν αγγαρεία και θα έχουμε καλύτερα αποτελέσματα.
     o    Πρέπει να κάνουμε απόλυτα σαφές στο σκυλάκι μας τι θέλουμε να κάνει.
     o    Οπωσδήποτε πρέπει σε κάθε μάθημα να επαναλαμβάνουμε τα ίδια, να το επαινούμε και να το ενθαρρύνουμε.
     o    Όχι νεύρα και θυμό από εμάς. Δεν θα το μάθει αμέσως και αν το μάθει μπορεί να το ξεχάσει. Εμείς πρέπει να έχουμε υπομονή, και να του περάσουμε την εντολή σαν καθημερινή κίνηση στη ζωή του.
     o    Τα πρώτα μαθηματάκια πρέπει να γίνονται κάπου που το σκυλάκι μας δεν θα αποσπάται και η εντολή να διαρκεί λίγα λεπτά. Σιγά σιγά θα κάνουμε την διαδικασία λίγο πιο advanced για να επιτύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Σωστές κινήσεις μαζί με υπομονή θα μας δώσουν ένα σκυλί που θα κάθεται με ένα χαμόγελο  διάπλατα ζωγραφισμένο στα ματάκια του.

Δευτέρα 15 Ιουλίου 2013

Γιατί η γάτα μου σταμάτησε να χρησιμοποιεί το «κουτί άμμου»?

Γιατί η γάτα μου σταμάτησε να χρησιμοποιεί το «κουτί άμμου»? (Mέρος Α΄)
Το να μην χρησιμοποιούν οι γάτες το κουτί άμμου είναι ίσως το πιο κοινό πρόβλημα όλων των ιδιοκτητών γατιών. Μια γάτα μπορεί να αποφεύγει το κουτί κατά τη διάρκεια ενός ιατρικού προβλήματος, γιατί δεν της αρέσει το συγκεκριμένο κουτί, γιατί είναι τοποθετημένο σε λάθος σημείο ή λόγω συναισθηματικών διαταραχών.
Οι πιο κοινοί λόγοι είναι:
-    Η γάτα υποφέρει από ένα ιατρικό πρόβλημα που συνδέεται με το ουροποιητικό σύστημα ή μια περίοδο δυσκοιλιότητας.
-    Ο ιδιοκτήτης άλλαξε τη μάρκα ή τον τύπο της άμμου.
-    Ο ιδιοκτήτης άλλαξε τη θέση του κουτιού ή αντικατέστησε το παλιό με ένα νέο κουτί.
-    Ο ιδιοκτήτης δεν κρατά το κουτί τόσο καθαρό όσο η γάτα θέλει να είναι ή χρησιμοποιεί πολύ σκληρό προϊόν καθαρισμού.
-    Η θέση του κουτιού δεν είναι αρκετά απομονωμένη ή είναι σε μέρος όπου έχει αρκετή κίνηση.
-    Το σπίτι είναι πολύ μεγάλο για ένα μόνο κουτί.
-    Η γάτα δεν μπορεί να έχει πρόσβαση στο κουτί (η πόρτα του δωματίου όπου είναι το κουτί έκλεισε κατά λάθος).
-    Η γάτα δεν έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί το κουτί γιατί εμποδίζεται από άλλο ζώο στο σπίτι.
-    Η γάτα είχε στο παρελθόν κάποια κακή εμπειρία με το κουτί και τώρα κάνει συσχετισμό.
-    Υπάρχουν πολλές γάτες και δεν υπάρχει αρκετή περιοχή γι΄αυτές ή τα αντίστοιχα κουτιά.
-    Υπάρχουν ή μυρίζουν αδέσποτες γάτες κοντά στο έδαφος της γάτας σας.
-    Με την πάροδο του χρόνου, η γάτα έχει αναπτύξει μια αποστροφή για το συγκεκριμένο κουτί.
-    Η γάτα δεν είχε εκπαιδευτεί σωστά από την αρχή για να χρησιμοποιεί το κουτί.
-    Η γάτα έχει στρεσαριστεί από μια αλλαγή στη ρουτίνα ή το περιβάλλον, όπως ένα νέο μωρό, νέα έπιπλα, αλλαγές στο πρόγραμμα εργασίας, διακοπές, επισκέπτες της μιας νύχτας ή μια κίνηση.
Πρώτα απ΄ όλα, δεν τιμωρούμε τη γάτα με κανέναν τρόπο για την ανάρμοστη συμπεριφορά της. Χτύπημα (έστω και ελαφρύ), βρέξιμο με νερό όταν ουρεί σε λάθος μέρος, φωνές για να τρομάξει ή να την ρίξετε από ύψος στο κουτί δεν θα λειτουργήσει. Είναι περισσότερο πιθανό, η τιμωρία να αυξήσει το πρόβλημα.
Για να επιλύσετε το πρόβλημα, θα πρέπει να:
1. Καταλάβετε γιατί η γάτα αποφεύγει το κουτί
2. Μειώσετε την ένταση της γάτας / εξαλείψετε ιατρικά προβλήματα
3. Κάνετε το κουτί πιο επιθυμητό και
4. Κάνετε τις «ακατάλληλες θέσεις» για σας, ανεπιθύμητες για τη γάτα

1. Γιατί η γάτα αποφεύγει το κουτί
Ιατρικοί λόγοι
Πριν κάνετε οτιδήποτε, πηγαίνετε τη γάτα στον κτηνίατρο για να βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχει ιατρικό πρόβλημα. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι, αν μια γάτα τριγυρνάει στο κουτί για να ουρήσει αλλά δεν ουρεί, αυτή είναι μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης που απαιτεί άμεση επίσκεψη στον κτηνίατρο. Αν η γάτα σας πάσχει από νοσήματα του ουροποιητικού ή είναι μεγάλη σε ηλικία, φροντίστε να κάνετε την πρόσβαση στο κουτί εύκολη, καθώς η αναρρίχηση μπορεί να γίνει πολύ επώδυνη και αυτό να έχει ως αποτέλεσμα τη μη χρησιμοποίηση του κουτιού.
Μερικές φορές, αν μια γάτα χτυπήσει στο κουτί, θα συνδέσει το κουτί με τον πόνο και θα το αποφεύγει, ακόμη και όταν το ιατρικό πρόβλημα θα έχει λυθεί.
Εάν έχετε γάτο, όχι στειρωμένο και «ψεκάζει», αυτό δεν είναι πρόβλημα που αφορά το κουτί  - καθώς ο γάτος σας απλά μαρκάρει την περιοχή του. Στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων, η στείρωση θα σταματήσει το πρόβλημα.
Υγειονομικοί λόγοι
Μερικές γάτες θα χρησιμοποιήσουν το κουτί, ακόμη και αν αυτό έχει να καθαριστεί για μία εβδομάδα. Άλλες θα βρουν ένα άλλο μέρος για να «πάνε», εάν το κουτί δεν καθαρίζεται καθημερινά. Μερικές γάτες θα "τα κρατήσουν" και θα προκαλέσουν οι ίδιες ιατρικά προβλήματα, ενώ άλλες απλώς θα ανέβουν σε μία γλάστρα ή θα πάνε σε ένα χαλί.
Λόγοι τύπου «άμμου»
Έχετε υπόψη σας, κατά την ένταξη μίας νέας γάτας στην οικογένεια σας, ότι μπορεί να έχει μάθει να χρησιμοποιεί ένα συγκεκριμένο είδος «άμμου». Μερικές γάτες μπορεί να έχουν μάθει στο "χαλίκι", άλλες μπορεί να έχουν μάθει να χρησιμοποιούν "άμμο" ή "χώμα", ενώ άλλες μπορεί να έχουν μάθει να χρησιμοποιούν λωρίδες εφημερίδας. Σε μερικές γάτες δεν αρέσει να είναι καλυμμένο το κουτί. Άλλες το προτιμούν. Κάποιες άλλες μπορεί να έχουν απέχθεια προς το άρωμα ή τη σκόνη που παράγεται από το ξύσιμο της άμμου. Μπορεί επίσης να έχετε καθαρίσει το κουτί με ένα έντονο σε άρωμα καθαριστικό το οποίο να ερεθίζει τη μύτη της.
Λόγοι τοποθεσίας
Συνήθως, μια γάτα είναι πιο άνετη αν το κουτί είναι μακριά από «έντονο» περιβάλλον. Εάν υπάρχουν πολύ θόρυβοι ή άνθρωποι που περπατούν γύρω, μπορεί να μην είναι σε θέση να χαλαρώσει. Οι γάτες πρέπει να γνωρίζουν ότι μπορούν να "ξεφύγουν". Αν το κουτί είναι σε μία θέση όπου δεν μπορεί να δει τα άλλα μέλη της οικογένειας όταν πλησιάζουν (ιδιαίτερα αν τα μέλη αυτά, πιθανά, την έχουν χτυπήσει, όταν αυτή ήταν ή έβγαινε από το κουτί), θα το αποφύγει τελείως.
Συναισθηματικοί λόγοι
Οι λόγοι αυτοί είναι πολύ πιο δύσκολο να διαγνωστούν και να επιλυθούν. Μερικές γάτες προσαρμόζονται στις αλλαγές και δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα, ενώ άλλες περνούν δύσκολες στιγμές και δημιουργούν ανάρμοστες (για μας) συμπεριφορές. Εάν η γάτα σας βρίσκεται τώρα σε μία τέτοια κατάσταση, ρωτήστε τον εαυτό σας τα ακόλουθα:
-    Έχετε προσθέσει ένα νέο μέλος στην οικογένεια σας (άνθρωπος, γάτα, σκύλος, κλπ.) ή έχει φύγει κάποιο? Οι γάτες έχουν αναπτυγμένο αίσθημα κυριαρχίας και η προσθήκη μιας νέας γάτας μπορεί να σημαίνει σύγκρουση, ειδικά αν και οι δύο αγωνίζονται να είναι "η πρώτη".
-    Υπάρχει μεγάλη πίεση, ένταση στη ζωή σας και το δείχνετε?
-    Συνέβη κάτι όταν ή γάτα ήταν στο κουτί άμμου ή ενδεχομένως ακόμα και μόνο που ήταν σε εκείνο το δωμάτιο? Π.χ. ένας δυνατός θόρυβος μέσα στο σπίτι ή έξω από αυτό.
-    Έχετε πρόσφατα ανακαινίσει ένα δωμάτιο, με εργάτες και άλλους ξένους να πηγαινοέρχονται μέσα στην περιοχή της?
-    Μετακομίσατε πρόσφατα σε ένα νέο σπίτι ή διαμέρισμα?
-    Μήπως πρόσφατα μετακινήσατε το κουτί άμμου σε διαφορετική θέση?
-    Μήπως το γατάκι αναρρώνει από κάποια ασθένεια?
-    Ίσως υπάρχει μια νέα γάτα στη γειτονιά που μπορεί να δει ή να μυρίσει?

2. Μείωση της έντασης της γάτας / εξάλειψη ιατρικών προβλημάτων
Εξάλειψη οποιονδήποτε ιατρικών προβλημάτων
Πριν κάνετε οτιδήποτε άλλο, πηγαίνετε τη γατούλα σας στον κτηνίατρο για να βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχει ιατρικό πρόβλημα (λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος κλπ). Να είστε σίγουροι ότι χρησιμοποιείτε σωστά όλα τα φάρμακα που έχουν πιθανά συνταγογραφηθεί για την περίπτωσή της και να είστε προσεκτικοί για να μην επαναληφθεί το πρόβλημα.
Μείωση ή  εξάλειψη του στρες (ένταση)
Βοηθήστε τη γάτα σας να αποβάλει το άγχος της περνώντας ποιοτικές ώρες μαζί της καθημερινά, άλλωστε είναι μέρος της οικογένειας σας. Θα της αρέσει που παίζετε μαζί της, όπως ακριβώς θα αρέσει και σε σας. Εάν έχετε προσθέσει ένα νέο μέλος στην οικογένειά σας, βεβαιωθείτε ότι παίρνει πολλή παραπάνω προσοχή. Στις γάτες αρέσει να γίνονται τα ίδια πράγματα, με τον ίδιο τρόπο, την ίδια στιγμή. Δημιουργήστε μία καθημερινή ρουτίνα, αν είναι δυνατόν, ώστε η γάτα να ξέρει πότε θα είστε σπίτι, πότε ή άμμος από το κουτί θα αλλάξει, πότε είναι η ώρα του παιχνιδιού και πότε είναι η ώρα για ύπνο. Να συστήνετε τους νέους ανθρώπους και τα ζώα αργά. Μην προσδοκάτε ότι εμφανίζοντας μία νέα γάτα στο σπίτι σας όλα τα πράγματα θα πάνε ομαλά. Μερικά ζώα μπορεί να πρέπει να περάσουν μία ημέρα ή μία εβδομάδα κάπως απομονωμένα μέχρι να μπορέσουν να συνηθίσουν τις μυρωδιές και τους ήχους καθώς και τις νέες δραστηριότητες που εμφανίζονται. Υπάρχουν διαθέσιμα προϊόντα στην αγορά για να συμβάλουν στην αντιμετώπιση του στρες στη γάτα σας, όπως τα ανθοϊάματα.

3. Κάνετε το κουτί άμμου πιο επιθυμητό

Εάν η γάτα σας έχει συνδέσει το κουτί με φόβο ή πόνο, το να πάρετε ένα εντελώς διαφορετικό κουτί, να αλλάξετε τον τύπο της άμμου που χρησιμοποιείται ή/και να μετακινήσετε το κουτί σε μια νέα θέση, μπορεί να λύσει το πρόβλημα. Κοιτάξτε τη θέση που βρίσκεται το κουτί άμμου, με τα «μάτια» της γάτας σας και βεβαιωθείτε ότι βρίσκεται σε ένα μέρος όπου θα αισθάνεται ασφαλής και άνετη. Σκεφθείτε να τοποθετήσετε το κουτί στο μπάνιο, στην αποθήκη, στο πλυσταριό ή στο υπόγειο. Εάν πρέπει να είναι σε μια θέση όπου υπάρχει κίνηση, τοποθετήστε μερικές γλάστρες με φυτά μπροστά του για απόκρυψη. Εάν έχετε κουτί με κάλυμμα, πειραματιστείτε με το να αφαιρέσετε το καπάκι και να δείτε πώς η γάτα ανταποκρίνεται. Αλλάξτε τον τύπο της άμμου που χρησιμοποιείτε με μία που βγάζει λιγότερη σκόνη. Πάρτε ένα νέο κουτί άμμου και καθαρίστε το μόνο με σαπούνι και νερό. Μη χρησιμοποιείτε δυνατά απορρυπαντικά όπως χλωρίνη και αντιβακτηριδιακά σπρέι. Βεβαιωθείτε ότι καθαρίζεται το κουτί έξω από τον προσωπικό χώρο της γάτας σας. Εάν έχετε πάρει τη γατούλα σας από άλλο σπίτι, φροντίστε να μάθετε τον τύπο σκάφης και άμμου που χρησιμοποιούσε και βεβαιωθείτε ότι είναι στη διάθεσή της. Θα πρέπει να έχετε υπομονή, εάν θέλετε να αλλάξετε τον τύπο του κουτιού που χρησιμοποιεί η γάτα σας. Τοποθετήστε το νέο κουτί κοντά στην «ακατάλληλη» τοποθεσία. Δώστε στη γάτα σας λίγες ημέρες έως μία εβδομάδα για να συνηθίσει την κάθε νέα θέση. Μην μετακινείτε το κουτί πάνω από μισό μέτρο τη φορά, μέχρι να φτάσετε στην επιθυμητή για σας τοποθεσία.


4. Κάντε τις «ακατάλληλες θέσεις» για σας, ανεπιθύμητες για τη γάτα

Καθαρίστε την περιοχή πολύ καλά με νερό και σαπούνι ή με κάποιο απλό διάλυμα. Να θυμάστε ότι η μύτη της γάτας σας είναι πολύ καλύτερη από τη δική σας, έτσι πρέπει να βεβαιωθείτε ότι δεν μπορεί να μυρίζει ούρα ή άλλα απόβλητα. Μην χρησιμοποιείτε αμμωνία για να καθαρίσετε τις περιοχές. Εάν η γάτα χρησιμοποιεί το πάτωμά σας για τουαλέτα, καλύψτε την περιοχή με αλουμινόχαρτο και στερεώστε το με κολλητική ταινία ή χρησιμοποιήστε τα αντιολισθητικά πατάκια μπάνιου και τοποθετήστε τα με τις βεντούζες προς τα πάνω. Επειδή αυτά έχουν διαφορετική αίσθηση σε σχέση με το αρχικό δάπεδο, η γάτα συνήθως δεν θα επιχειρήσει να πάει επάνω τους. Στη συνέχεια ακολουθήστε τις παραπάνω οδηγίες σχετικά με τη σταδιακή τοποθέτηση του κουτιού στο μέρος που θέλετε. Εάν η γάτα χρησιμοποιεί για τουαλέτα το κρεβάτι ή τον καναπέ σας, κάντε αυτές τις περιοχές, μέρη για παιχνίδι, αγκαλιές και χάδια. Μπορεί να χρειαστεί να τοποθετήσετε ένα κουτί άμμου κοντά στο κρεβάτι ή στον καναπέ για λίγο διάστημα. Εάν η γάτα χρησιμοποιεί τις γλάστρες με τα φυτά σας για σκάψιμο και τουαλέτα, αντικαταστήστε αμέσως το χώμα με νέο, προκειμένου να διώξετε τη μυρωδιά η οποία θα έλκει τη γάτα σας να τις ξαναχρησιμοποιήσει. Στη συνέχεια, τοποθετήστε διακοσμητικές πέτρες πάνω από το χώμα (υπάρχουν στο εμπόριο σε διάφορα σχήματα και χρώματα ή μαζέψτε σε μία εκδρομή σας στο ποτάμι). Το νερό, το φως και ο αέρας θα εξακολουθεί να περνά για τη συντήρηση του φυτού σας, η γάτα σας όμως θα χάσει το ενδιαφέρον της. Μπορείτε επίσης να τοποθετήσετε κοντά στη βάση του φυτού ένα αποσμητικό χώρου με άρωμα λεμόνι.

Μαγειρευτό Φαγητό

Μαγειρευτό Φαγητό

     Σε όλους μας αρέσει το φαγητό της μαμάς, το νόστιμο μαγειρευτό της. Δυστυχώς οι σκυλό-μάνες δεν έχουν την δυνατότητα αυτή. Οπότε τον ρόλο της μαγείρισσας, τον παίρνει και πάλι η μητέρα. Τι πρέπει όμως να τρώνε τα σκυλάκια? Παρακάτω  δίνουμε κάποιες χρήσιμες συμβουλές σχετικά με την  σωστή διατροφή του σκύλου μας.
      ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ
  •  Δεν τρώγονται όλες οι τροφές.
  • Η αναλογία πρέπει να είναι: 30% πρωτεΐνη,35%υδατάνθρακες, 25% λαχανικά,10%φυτικά λίπη
     •    Πρωτεΐνη:  i) κρέας, ποτέ ωμό
                            ii) κοτόπουλο, χωρίς πέτσα και κόκκαλα
                            iii) ψάρι, όχι ωμό
                            iv) γάλα και παράγωγα του, αφού πρώτα έχουμε ελέγξει το σκυλάκο μας για τυχόν ανεπάρκεια σε λακτάση, όπου σε αυτή την περίπτωση θα του προκαλέσει διάρροια.
    •    Υδατάνθρακες:  ρύζι καλά σουρωμένο, για μείωση του αμύλου. Βοηθάει στην πέψη του.
    •    Λιπαρά: λάδι, πάντα ωμό
    •    Ιχνοστοιχεία: αυγό, πάντα μαγειρεμένο
    •    Φυτικές ίνες: λαχανικά και όσπρια

     ΌΧΙ
  •  Όχι παγωμένο ή καυτό φαγητό
  •  Όχι κρεμμύδια, καταστρέφουν τα ερυθρά αιμοσφαίρια
  •  Όχι κόκκαλα, κίνδυνος πνιγμού, ή τρυπήματος του λαιμού
  •  Όχι πατάτες και ψωμί, προκαλεί διάρροια ή δυσπεψία
  •  Όχι χόρτα, σοβαρός ερεθισμός πεπτικού συστήματος
  •  Όχι σταφύλια, προβλήματα στα νεφρά
  •  Όχι σοκολάτα, περιέχει μία ουσία που τους προκαλεί εμετούς, διάρροιες, καρδιακά προβλήματα
  •  Όχι γλυκά, αφού ο σκύλος έχει από μόνος του αυξημένη ποσότητα γλυκόζης και άρα κινδυνεύει από ζάχαρο και διαβήτη.
  •  Όχι πολύ αλμυρά φαγητά, γιατί οδηγούν στο πολύ νερό, άρα σε στομαχικά προβλήματα
  •  Όχι πολλά λιπαρά, είναι μόνο κακές θερμίδες
  • Όχι καφές και αλκοόλ, μπορεί να προκαλέσουν καρδιακά προβλήματα.

Ένα καλό φαγητό φέρνει και ένα μεγάλο χαμόγελο!

Όσα δεν ξέρουμε για τις ξηρές τροφές

Όσα δεν ξέρουμε για τις ξηρές τροφές
Οι περισσότερες κοινές τροφές της αγοράς δεν έχουν κάτι να προσφέρουν στα ζώα και πολλές φορές ίσως είναι και επικίνδυνες για αυτά. Κάποια από τα συνηθισμένα προβλήματα στις τροφές είναι: 

Χαμηλής ποιότητας πρωτεΐνη
Η πρωτεΐνη είναι πάρα πολύ σημαντική για την υγειά του σκύλου. Οι ‘φτωχής’ προέλευσης πρωτεΐνες όπως π.χ. από Σόγια, Γλουτένη καλαμποκιού χρησιμοποιούνται κατά κόρων από πολλές εταιρείες παρασκευής ξηρών τροφών. Είναι γεγονός ότι τα σκυλιά χρειάζονται στη διατροφή τους κάποια ποσότητα σιτηρών, όχι όμως για αντικατάσταση του κρέατος όπως συχνά  βλέπουμε σε κάποιες τροφές.

Υποπροϊόντα
Όταν λέμε ‘υποπροϊόντα’ αναφερόμαστε σε άχρηστα σημεία του σώματος όπως λαιμός, αυτιά, μουσούδα, πόδια, πνεύμονες, σπλήνα, έντερα, κ.α. Κάποιοι ισχυρίζονται πως τα ζώα βρισκόμενα στην άγρια φύση τρώνε οποιαδήποτε μέρη του θηράματος τους ακόμα και αυτά που εμείς οι άνθρωποι χαρακτηρίζουμε ως ‘υποπροϊόντα’.  Ακόμα και αν αυτό ισχύει ένα ζώο στην αγρία φύση εκτός από αυτά τα ‘υποπροϊόντα’ τρέφετε και με αγνό ψαχνό κρέας του θηράματος του. Εάν το ζώο τρέφετε καθημερινά μόνο με αυτής της χαμηλής ποιότητας υποπροϊόντα και χωρίς τη συμπλήρωση ψαχνού κρέατος τότε τα προβλήματα υγειάς είναι φυσικό επακόλουθο.

Χημικά συντηρητικά
Οι έρευνες έχουν δείξει πως τα συντηρητικά BHA, BHT, Εthoxyquin (Εθοξικουίν) κ.α. που συναντάμε σε πολλές τροφές μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα στο συκώτι και άλλες ασθένειες. Να επισημάνουμε ότι το επιτρεπόμενο όριο είναι 0,01 %

Χρωστικές ουσίες
Οι χρωστικές ουσίες είναι χρώματα χημικής προελεύσεως που αναμειγνύονται με τα υπόλοιπα συστατικά της τροφής ώστε να βελτιωθεί η εξωτερική εικόνα του προϊόντος και να γίνει πιο ελκυστικό προς τον άνθρωπο.
Προσέλευση κρέατος
Η προσέλευση του κρέατος είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας σε μια τροφή. Υπάρχουν τροφές οι οποίες παρότι δεν περιέχουν υποπροϊόντα αλλά κρέας, είναι από τα λεγόμενα κρέατα ‘4D’. Η κατηγορία αυτή κρεάτων είναι ότι χειρότερο και δεν θεωρείτε παράνομη!

Τι είναι το κρεας 4D:
•    Dead - Νεκρά ζώα
•    Dying – Ζώα ετοιμοθάνατα
•    Diseased – Άρρωστα ζώα
•    Disabled - Ζώα με ειδικές ανάγκες
Η ουσία ‘Πεντοβαρβιτάλη’ έχει εντοπισθεί σε τροφές και είναι ένα χημικό που χρησιμοποιείτε για την ευθανασία ζώων. Αυτό αποδεικνύει πως το κρέας που εμπεριέχετε στις συγκεκριμένες  τροφές είναι κρέας ‘4D’, δηλαδή προέρχεται από κάποιοι ζώο στο όποιο έγινε ευθανασία λόγω σοβαρών προβλημάτων υγειάς.

Κατηγορίες Ξηρών Τροφών

Κατηγορίες Ξηρών Τροφών

Super Premium
Ο όρος Super Premium είναι πλέον πολύ γενικός και αόριστος και υποδηλώνει απλά πως η τροφή αυτή είναι όχι κακής ποιότητας. Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως η τροφή αυτή έχει απαραίτητα ως πρώτο συστατικό το κρέας η πως δεν μπορεί να περιέχει και  υποπροϊόντα και χημικά συντηρητικά. Μια Super Premium τροφή μπορεί να περιέχει οτιδήποτε. Π.χ ίσως να είναι το κρέας πρώτο συστατικό αλλά να έχει πολύ μεγάλη περιεκτικότητα σε τέφρα οπού υποδηλώνει την κακή ποιότητα του. Επίσης σχεδόν πάντα υπάρχουν μεγάλες ποσότητες χημικών συντηρητικών και βιταμίνες σε χημική μορφή και χρωστικές!

Natural (φυσική)
Μια τροφή η οποία αποκαλείτε στη συσκευασία Natural δεν είναι απαραίτητα μια κατάλληλη τροφή για το σκύλο μας. Ο όρος Natural σημαίνει πως κάποιο η κάποια από τα  συστατικά της τροφής έχουν μεγαλώσει στη φύση και όχι σε μονάδες παραγωγής. Παρόλα αυτά μια Natural τροφή μπορεί να περιέχει κακής ποιότητας συμπληρώματα ή σόγια, γλουτένη, καλαμποκάλευρο κ.α. Μπορεί να περιέχονται ακόμα και υποπροϊόντα!

Organic (οργανική)
Μια τροφή μπορεί να χαρακτηριστεί οργανική Organic λαμβάνοντας υπόψη μόνο τα φυτικά συστατικά της! Είναι εκείνη της οποίας τα φυτικά συστατικά έχουν μεγαλώσει χωρίς τη χρήση φυτοφαρμάκων, εντομοκτόνων, ζιζανιοκτόνων. Παρόλα αυτά  υπό εξαιρέσεις μπορεί και να χρησιμοποιηθούν. Παρότι η τροφή χαρακτηρίζετε Οργανική ίσως να χρησιμοποιούντα μη οργανικά λιπάσματα! Επίσης παρότι τα φυτικά συστατικά της είναι οργανικά, η ποιότητα του κρέατος να είναι κακής ποιότητας.!! Οργανικό κρέας είναι εκείνο το οποίο προέρχεται από ζώα τα οποία δεν έχουν λάβει αντιβιοτικά  η ορμόνες. Παρόλα αυτά η τροφή μπορεί να περιέχει ένα ποσοστό τέτοιου κρέατος αλλά τα υπόλοιπα συστατικά της να είναι κακής ποιότητας η ακόμα η περιεκτικότητα της σε οργανικό κρέας να είναι παρά πολύ μικρή έως μηδαμινή. Παρόλα αυτά η τροφή χαρακτηρίζετε από τις εταιρείες ως Οργανική!!


Συμπέρασμα:
Με το πέρασμα των  χρόνων οι τροφές εξελιχθήκαν προς το καλύτερο πάντα όμως υστερώντας σε κάποια σημεία.
Όπως είδαμε με τις παραπάνω κατηγορίες ξηρών τροφών μπορούν πολύ εύκολα να παραπλανήσουν τους καταναλωτές. Μπορούν επιλεκτικά να λάβουν υπόψη ένα μέρος των συστατικών τους και παράλληλα να περιέχουν κάποια κακής ποιότητας συστατικά η ακόμα και υποπροϊόντα δίχως τελικά να είναι απολύτως φυσικές.

Τροφή για Κουνέλια

Τροφή για Κουνέλια

     Σχεδόν κάθε φυλλώδες λαχανικό που κάνει καλό και είναι πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά για τον ανθρώπινο οργανισμό, κάνει καλό και στο κουνέλι. Η τροφή των κουνελιών πρέπει να είναι ισορροπημένη και να αποτελείται από αρκετή ποσότητα σανού και λαχανικών σε συνδυασμό με την έτοιμη τροφή για κουνέλια και επαρκής ποσότητα ασβεστίου και βιταμίνης D. Πειραματιστείτε να δείτε τι προτιμάει και δώστε του μικρές ποσότητες κάθε μέρα φροντίζοντας μόνο να είναι ολόφρεσκα.
     -Ένα από τα λαχανικά που δεν πρέπει ΠΟΤΕ να δώσετε στο κουνέλι σας, είναι το κουνουπίδι. Προκαλεί αέρια και καθώς τα κουνέλια δεν μπορούν να τα απωθήσουν μπορεί να προκαλέσει κίνδυνο για την υγεία του.
     -Κάποια προτεινόμενα λαχανικά είναι : Μπρόκολο, μαρούλι, μαϊντανός, καρότα(με την πρασινάδα), άνηθος, βασιλικός, μέντα, σπανάκι, ντομάτα, και σέλινο
     -Τα φρέσκα φρούτα πρέπει να δίνονται σαν 'κέρασμά-επιβράβευση' και σε πολύ μικρές ποσότητες χωρίς υπερβολές. Κάποιες σωστές επιλογές φρούτων είναι : Μήλο, βερίκοκο και ροδάκινο, μπανάνα, κεράσια, δαμάσκηνο, παπάγια, ανανάς, και μούρα.
     Υπάρχουν επίσης ορισμένα ασφαλή για το κουνέλι κομμάτια ξύλου που μπορείτε να του γίνετε, που βοηθάνε στο τρόχισμα των δοντιών.
     -Κλαδιά πορτοκαλιάς ή λεμονιάς
     -Κλαδιά μηλιάς
     -Κλαδιά πεύκου
     -Κλαδιά Ιτιάς
     -Κλαδί τριανταφυλλιάς (αφαιρέστε τα αγκάθια!!)
Καλό είναι να ξεπλύνετε τα παραπάνω με καθαρό νερό (φόβος φυτοφαρμάκων) και να τα κρατήσετε στην κατάψυξη μια μέρα για να εξοντωθεί οποιοδήποτε ζωύφιο.

Τροφή για Ινδικά Χοιρίδια

Τροφή για Ινδικά Χοιρίδια

     Η σωστή τροφή για τα ινδικά χοιρίδια είναι η ξηρή τροφή που μπορείτε να αγοράσετε από τα pet shop σε συνδυασμό με λαχανικά, φρούτα,  σανό και νερό.
     • Πλύντε  καλά όλα τα λαχανικά πριν τα προσφέρετε.
     • Φροντίστε να εναλλάσσετε το είδος λαχανικών κάθε μέρα.
     • Δίνετε τους ΜΟΝΟ φρέσκα λαχανικά και φρούτα.
     • Ξεχωρίστε τα αγκάθια από το σανό για να μην τραυματίσουν τη στοματική κοιλότητα του ινδικού χοιριδίου σας. Το σανό είναι απαραίτητο στην καθημερινή τους διατροφή διότι βοηθάει στην χώνεψη. Βοηθάει επίσης στο τρόχισμα των δοντιών τους.
     • Παρέχετέ τους αρκετή ποσότητα βιταμίνης C. Έλλειψη της βιταμίνης αυτής αδυνατίζει και αποδυναμώνει το χοιρίδιό σας και υπάρχει πιθανότητα να προκαλέσει πρήξιμο στα άκρα του λόγω εσωτερικής αιμορραγίας. Τα συμπτώματα αυτά εμφανίζονται περίπου δύο εβδομάδες μετά την έλλειψη της βιταμίνης.
     Φροντίστε να δίνετε στο ινδικό χοιρίδιό σας μια κουταλιά της σούπας από τα παρακάτω γκρουπ λαχανικών προκειμένου να εξασφαλίσετε ένα υγειές κατοικίδιο:
     -Πικραλίδα, ποικιλίες γρασιδιού, μαϊντανό
     - Καρότο, λάχανο, γογγύλια, τέφρα.
     -Σανό
     Μην ξεχνάτε ότι το δοχείο νερού του πρέπει να είναι πάντα γεμάτο. Το νερό πρέπει να είναι πάντα φρέσκο καθώς δεν λαμβάνουν επαρκείς ποσότητα υγρών από τα λαχανικά. Μπορείτε να αλλάζετε το νερό τους 3 φορές την εβδομάδα.

Τροφή για Τσιντσιλά

Τροφή για Τσιντσιλά

     Το πεπτικό σύστημα των τσιντσιλά είναι πολύ ευαίσθητο οπότε είναι σημαντικό να τρέφονται σωστά. Η διατροφή τους πρέπει να είναι πλούσια σε ίνες για να έχουν υγιή πεπτικό σύστημα. Μια σωστή διατροφή πρέπει να περιέχει ξηρή τροφή για τσιντσιλά, σανό και νερό. Μπορείτε να βρείτε πολλά ήδη διαφορετικών τροφών στα pet shop. Κάποια από αυτά περιέχουν επίσης μπαστούνια ιτιάς, κομμάτια κάκτου τσόγια, ξυλαράκια μηλιάς, κόκκαλο σουπιάς και ελαφρόπετρα. Φροντίστε να τους δίνετε φρέσκο σανό και νερό καθημερινά και μαζεύετε τα παλιά κομμάτια σανού για αποφυγή δημιουργίας μολύνσεων.
     Τα τσιντσιλά λατρεύουν τα ‘κεράσματα’. Κάποια θρεπτικής σημασίας είναι: μικρές σταφίδες και μικρά κομμάτια μήλου. Αυτά πρέπει να δίνονται περιστασιακά, όπως 2 μικρά κομμάτια κέρασμα την εβδομάδα. Προσοχή στην προσφορά τροφών πλούσιων σε λίπη!

Τροφή για Χάμστερ

Τροφή για Χάμστερ

     Τα χαμστερ λατρεύουν το φαγητό, και χρειάζονται φρέσκια τροφή καθημερινά. Καθ’όλη τη διάρκεια της ημέρας, ξυπνάνε μια περίπου μια φορά κάθε δύο ώρες για να φάνε. Στη φύση, το νυκτόβιο αυτό πλάσμα, βγαίνει για τροφή κατά τη διάρκεια της νύχτας. Μαζεύει την τροφή του τη νύχτα για να έχει να φάει το πρωί.
     Πόσο να τα ταΐζετε; Όσο μπορούν να φάνε!! Δεν θα φάνε παραπάνω από όσο χρειάζονται. Ένα χαμστερ συνήθως χρειάζεται μια κουταλιά της σούπας σπόρους την ημέρα συν έξτρα συμπλήρωμα φρούτων και λαχανικών. Ανάλογα με το μέγεθος του μπολ τους, πρέπει να έχουν ποικιλία σπόρων από τους οποίους μπορούν να διαλέξουν. Εκείνα ξέρουν ενστικτωδώς ποιος από όλους τους σπόρους δίνουν στο σώμα τους την κατάλληλη θρεπτική αξία και τις βιταμίνες που χρειάζονται για να παραμείνουν υγιή.
     Κέρασμα - Επιβράβευση
     Εκτός από τις παραπάνω τροφές που πρέπει να δίνουμε στο χαμστερ, μπορούmε να το επιβραβεύουμε με διάφορα κεράσματα. Κάποια από τα θρεπτικά συμπληρώματα που μπορούμε να του προσφέρουμε είναι : αυγό ( βραστά αυγά πλούσια σε πρωτεΐνες), Λάδι συκωτιού από ψάρι (πλούσιο σε βιταμίνη Α και D), κρέας (μικρή ποσότητα μπιφτέκι, κονσέρβα τροφής σκύλου και καλό είναι να αποφεύγουμε το χοιρινό), γάλα, σπόροι πουλιών (καναρινιών), προζύμη (πλούσια σε βιταμίνη Β και συνιστάται να δίνουμε μια φορά την εβδομάδα γιατί βοηθάει στην πρόληψη για ασθένειες).
     Σε γενικές γραμμές, μια ισορροπημένη διατροφή για το χαμστερ πρέπει να περιλαμβάνει :
     1) Πρωτεΐνες (απαραίτητες για την ανάπτυξη κυρίως στα νεαρά και εγκυμονούντα χάμστερ).  Καλές πηγές πρωτεΐνης : κριθάρι, φασόλια, καλαμπόκι, ξηροί καρποί, βρώμη, μπιζέλια και σιτάρι.
     2) Υδατάνθρακες και λίπη (παρέχουν ενέργεια αλλά πρέπει να δίνονται με μέτρο καθώς η υπερβολική ποσότητα αποθηκεύετε σαν λίπος που μπορεί να προκαλέσει ασθένειες).  Οι υδατάνθρακες περιέχονται στη ζάχαρη , στην προζύμη, στο γάλα, στη βρώμη, στο σιτάρι και στο κριθάρι.
     3) Βιταμίνες (χρειάζονται λίγες βιταμίνες αλλά είναι σημαντικές για αυτά. Βιταμίνες που πρέπει να λαμβάνουν είναι : A,B,C,D και Ε).
      Βιταμίνες------- Συμπτώματα έλλειψης----- Φυσικές πηγές βιταμίνης
     Α ---- Διάρροια, μειωμένη ανάπτυξη -- Καρότα, πράσινα λαχανικά, σανό, πικραλίδα
     Β ---- Διάρροια, μειωμένη ανάπτυξη -- Φύτρο σιταριού, μαγιά, κρέας, συκώτι
     C ---- Πρήξιμο αρθρώσεων, σκορβούτο -- Φρέσκα φρούτα και λαχανικά
     D ---- Ραχίτιδα -- Λάδι συκωτιού ψαριού, πράσινα λαχανικά, φύτρο σιταριού
     Ε ---- Δερματοπάθειες, φτωχή αναπαραγωγή -- Φύτρο σιταριού, πράσινα λαχανικά
     4)Μεταλλικά στοιχεία (σε μικρές ποσότητες). Τα βρίσκουμε στο γάλα στα λαχανικά και στους πράσινους σπόρους
     5) Άφθονη ποσότητα φρέσκου νερού.
     Θρεπτικά λαχανικά και φρούτα:
     -Μήλο (όχι για νανάκια)
     -Μπανάνα (όχι για νανάκια)
     -Φασόλια (εκτός από τα ωμά ξηρά φασόλια)
     -Μπρόκολο
     -Λάχανο
     -Καρότα (όχι για νανάκια)
     -Κουνουπίδι
     -Σέλινο
     -Καλαμπόκι
     -Κολοκύθι
     -Αγγούρι
     -Πικραλίδα (φύλλα και λουλούδια)
     -Σταφύλι
     -Λάχανο
     -Αρακάς
     -Πατάτα / Γλυκοπατάτα
     -Σπανάκι
     -Γογγύλι
     -Κάρδαμο
     -Μικρά χόρτα
     Τέλος, μην δίνετε στο χαμστερ γλυκά η σοκολάτες. Μπορεί να προκαλέσουν μη αναστρέψιμη ζημιά στον οργανισμό τους χωρίς να τους προσφέρουν θρεπτικές ουσίες.

Τονολιχουδιά για Γάτες

Τονολιχουδιά για Γάτες
 ΥΛΙΚΑ
     •    ½ κούπα αλεύρι ολικής αλέσεως
     •    ½ κούπα άπαχο, ξηρό, γάλα σε σκόνη
     •    ½ κονσέρβα τόνου σε λάδι, ή ½ κούπας μαγειρευτό κοτόπουλο σε μικρά κομματάκια
     •    1 κουτ. σουπ. φυτικό λάδι
     •    1 αυγό, χτυπημένο
     •    ¼ κούπας νερό

 ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 200 βαθμούς C. Σε ένα μπολ, κόβουμε τον τόνο σε μικρά κομματάκια, να μοιάζει πολτοποιημένος. Προσθέτουμε το αλεύρι και το γάλα και ανακατεύουμε καλά. Προσθέτουμε το λάδι και το νερό και ανακατεύουμε πάλι καλά να γίνουν μία μάζα. Στην συνέχεια, σε ένα άλλο πιάτο σπάμε το αυγό, το χτυπάμε μέχρι να γίνει αφρός και το προσθέτουμε στο μείγμα μας. Ανακατεύουμε ξανά.
 Η ζύμη μας, θα είναι κολλώδης, οπότε μην ανησυχήσετε.  Κόβουμε την ζύμη σε μικρά μπαλάκια, τέτοιο μέγεθος που θα είναι εύκολο στο μάσημα. Τις τοποθετούμε στο φύλλο ψησίματος, αφού τις κάνουμε ίσιες στην κορυφή τους. Ψήνουμε για δέκα λεπτά.  Βγάζουμε από τον φούρνο , περιμένουμε πέντε λεπτά και τα ξαναβάζουμε μέσα από την άλλη πλευρά. Αφήνουμε για άλλα δέκα λεπτά, δηλαδή μέχρι να ροδίσουν. Βγάζουμε, τα αφήνουμε να κρυώσουν για δεκαπέντε λεπτά και σερβίρουμε.

Μια λιχουδιά για την γατούλα μας…

Τα Όχι στην Διατροφή της Γάτας

Τα Όχι στην Διατροφή της Γάτας

     Είναι κάποια πραγματάκια που ίσως δεν γνωρίζουμε για την διατροφή της γατούλας μας. Γι αυτό λοιπόν εδώ θα μάθουμε κάποιες χρήσιμες πληροφορίες για τις απαγορεύσεις  που αφορούν την καθημερινή ιερή στιγμή του φαγητού!!
      ΌΧΙ
  • Κόκκαλα από ψάρια, πουλερικά ή άλλα κρεατικά → απόφραξη ή τραυματισμός του πεπτικού συστήματος
  • Μεγάλες ποσότητες κονσέρβες τόνου → υποσιτισμός, έλλειψη βιταμινών και ανεπάρκεια θειαμίνης
  • Σοκολάτα, καφές, τσάι ή άλλα που περιέχουν καφεΐνη → εμετός, διάρροια, τοξικά για την καρδιά και το νευρικό σύστημα
  • Αλκοολούχα ποτά → δηλητηρίαση, κώμα, ακόμη και θάνατος
  • Συχνό τάισμα με σκυλοτροφή → υποσιτισμός και ασθένειες που προσβάλλουν την καρδιά
  • Γαρνιτούρες λιπαρές → παγκρεατίτιδα
  • Σταφύλια και σταφίδες → λόγω μιας τοξίνης που περιέχουν , μπορεί να βλάψουν τα νεφρά
  • Γάλα και άλλα γαλακτοκομικά προϊόντα → μεγάλες ποσότητες= διάρροια
  • Ζαχαρούχα τρόφιμα → παχυσαρκία, οδοντικά προβλήματα, σακχαρώδης διαβήτης
  • Αλάτι → μεγάλες ποσότητες = ηλεκτρολυτική ανισορροπία
  • Ωμό κρέας → μπορεί να περιέχει βακτήρια, όπως σαλμονέλα, και να οδηγήσει σε εμετό και διάρροια
  •  Ωμό αυγό → περιέχει ένα ένζυμο που μειώνει την απορρόφηση της βιταμίνης Β. Αυτό σημαίνει προβλήματα σε δέρμα και τρίχωμα. Επίσης μπορεί να περιέχει σαλμονέλα
  • Κρεμμύδια, σκόρδα (ωμά, μαγειρεμένα ή σε σκόνη) → βλάβη στα ερυθρά αιμοσφαίρια (λόγω κάποιων στοιχείων που περιέχει) και αναιμία
  • Μανιτάρια → τοξίνες που επηρεάζουν πολλαπλά συστήματα του σώματος, προκαλούν σοκ και καταλήγει σε θάνατο
  • Χαλασμένο φαγητό ή σκουπίδια → λόγω τοξινών που μπορεί να περιέχει= εμετός, διάρροια, επηρεάζει και άλλα όργανα

Προσοχή σημαίνει υγεία για το γατάκι μας!

Γάτα και διατροφή

Γάτα και διατροφή

Τι χρειάζεται η γάτα όσον αφορά τη διατροφή της για να έχει μια σωστή ανάπτυξη; Ποικιλία και θρεπτικότητα, που σημαίνει πως σίγουρα δε μπορεί να τρέφεται με αποφάγια για να πετύχουμε τα παραπάνω.
Οι γάτες έχουν ανάγκη από περισσότερες πρωτεΐνες και λίπη στη διατροφή τους, γεγονός που φανερώνει πως χρειάζονται μεγαλύτερη ποσότητα κρέατος από τους σκύλους.
Τι μπορεί να εξασφαλίσει στα αγαπημένα μας αιλουροειδή μια ισορροπημένη διατροφή;
Πολλά είδη “γατοτροφής” όπως κονσέρβες και ξηρά τροφή.
Τι πρέπει να έχει πάντα στη διάθεση της η γάτα μας;
Φρέσκο νερό φυσικά, ειδικά αν τρώει ξηρά τροφή!
Πόσες φορές τη μέρα πρέπει να ταΐζουμε τη γάτα μας;
• Δύο φορές αν πρόκειται για ενήλικο ζώο.
• Ενώ αν πρόκειται για γατάκια, ηλικιωμένες ή έγκυες γάτες περισσότερα γεύματα μικρότερης όμως ποσότητας.
Και επειδή πολλοί ιδιοκτήτες γατών έρχονται αντιμέτωποι με διάφορα θηράματα που τους φέρνει με καμάρι η γάτα τους στο σπίτι παρόλο που τις ταΐζουν τα καλύτερα, να θυμάστε πως κυνηγούν από ένστικτο και όχι λόγω πείνας!

Διατροφή Γάτας - Τι πρέπει να αποφεύγεται

Διατροφή Γάτας - Τι πρέπει να αποφεύγεται
Ορισμένες τροφές οι οποίες είναι βρώσιμες για τον άνθρωπο, ακόμα και για τους σκύλους, μπορούν να δημιουργήσουν κινδύνους για τις γάτες, λόγω της διαφορετικότητας του μεταβολισμού τους.
 Ορισμένες απ' αυτές τις τροφές μπορεί να προκαλέσουν μια απλή και ήπια αναστατώνει του πεπτικού συστήματος, ενώ άλλες μπορεί να προκαλέσουν σοβαρές παθολογικές καταστάσεις, οι οποίες πολύ συχνά οδηγούν στο θάνατο του ζώου. Προσπαθήσαμε και συγκεντρώσουμε μια πλήρη σειρά από τροφές οι οποίες δεν πρέπει να προσφέρονται (εκούσια ή ακούσια) στις γάτες. Αυτός ο κατάλογος, πιθανό να είναι ελλιπής, διότι δεν είναι δυνατόν να περιέχει όλες τις τροφές, που απαγορεύονται ή που πρέπει να αποφεύγονται. Πάντα υπάρχει περιθώριο βελτίωσης και συμπλήρωσης ενός τέτοιου καταλόγου.
ΑΠΑΓΟΡΕΥΟΝΤΑΙ :
1.- Αλκοολούχα ποτά, διότι μπορεί να προκαλέσουν δηλητηρίαση, να επιφέρουν μια κωματόδη κατάσταση και συχνά το θάνατο του ζώου.
2.- Σοκολάτα, καφές, τσάι και άλλα προϊόντα που περιέχουν καφεΐνη, θεοβρωμίνη, ή θεοφυλλίνη. Τα προϊόντα αυτά μπορεί να είναι τοξικά και να επηρεάσουν τη λειτουργία της καρδιάς και του νευρικού συστήματος.
3.-Σταφύλια και σταφίδες διότι περιέχουν μια άγνωστη τοξίνη, η οποία προκαλεί βλάβες στους νεφρούς. 7-10 ρόγες σταφυλιού είναι ικανές να επιφέρουν το θάνατο της γάτας σας.
4.- Ανθρώπινα συμπληρώματα βιταμινών που περιέχουν σίδηρο. Τα συμπληρώματα αυτά μπορούν να βλάψουν την επένδυση του πεπτικού συστήματος και είναι τοξικά για τα άλλα όργανα, συμπεριλαμβανομένων του ήπατος και των νεφρών.
5.- Κρεμμύδια και σκόρδο (ωμά, μαγειρεμένα, ή σε μορφή σκόνης) τα οποία μπορεί να βλάψουν τα ερυθρά αιμοσφαίρια και να αποτελέσουν βασική αιτία αναιμίας . Οι γάτες είναι πιο ευαίσθητες από τα σκυλιά. Βέβαια το σκόρδο είναι λιγότερο τοξικό από ότι τα κρεμμύδια.
6.- Όλα τα ζαχαρούχα τρόφιμα διότι μπορεί να οδηγήσουν σε παχυσαρκία, σε πληθώρα οδοντικών προβληματών και ενδεχομένως, σε σακχαρώδη διαβήτη.
7.- Καπνός λόγω της νικοτίνης που περιέχει, επηρεάζει το πεπτικό και το νευρικό σύστημα. Ο καπνός μπορεί να προκαλέσει ταχυπαλμία, κατάρρευση, κώμα και θάνατο.
8.- Τα ωμά αυγά διότι περιέχουν ένα ένζυμο που ονομάζεται αβιδίνη. Η αβιδίνη μειώνει την απορρόφηση της βιοτίνης (βιταμίνης του συμπλέγματος Β) και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα του δέρματος και τριχώματος. Τα ωμά αυγά επίσης μπορεί να είναι αιτία προσβολής της γάτας από σαλμονέλα.
9.-Κόκαλα από ψάρια, πουλερικά, αρνί και γενικά κάθε είδος ζωικού κόκαλου. Τα κόκαλα είναι αιτία πρόκλησης στομαχικών ελκών, διάτρησης στομάχου και εντέρου αλλά και απόφραξης του εντερικού σωλήνα.
10.- Η διατροφή με ωμό ψάρι μπορεί να οδηγήσει σε ανεπάρκεια της θειομίνης, η οποία ευθύνεται για την απώλεια της όρεξης, εμφάνισης σπασμών και σε σοβαρές περιπτώσεις επιφέρει το θάνατο. Περισσότερο επικίνδυνη γίνεται η κατάσταση εάν η γάτα διατρέφεται με ωμό ψάρι σε καθημερινή βάση.
ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΓΟΝΤΑΙ :
1.- Παιδικές τροφές διότι μπορεί να οδηγήσουν σε διατροφικές ανεπάρκειες, αν τρέφονται τα ζώα σε μεγάλες ποσότητες και συχνά.
2.- Οι κονσέρβες τόνου (για ανθρώπινη κατανάλωση) μπορεί να προκαλέσουν στις γάτες υποσιτισμό και στερούνται ισορροπημένου επίπεδου βιταμινών και μετάλλων.
3.- Προϊόντα που περιέχουν λεμόνι διότι ενδέχεται να προκαλέσουν έμετο.
4.-Σκυλοτροφές. Σε περίπτωση τυχαίας η σποραδικής χρήσης, δεν θα προκαλέσουν κανένα πρόβλημα. Αν όμως τρέφεται η γάτα σας επανειλημμένα με σκυλοτροφές, τότε υπάρχει κίνδυνος υποσιτισμού και εμφάνιση ασθενειών που επηρεάζουν την καρδιά.
5.- Το λίπος και γενικά τροφές με μεγάλη περιεκτικότητα σε λίπος προκαλούν παγκρεατίτιδα.
6.- Διατροφή με μεγάλες ποσότητες ήπατος προκαλεί τοξίκωση λόγω υπερβιταμίνωσης βιταμίνης Α, η οποία επηρεάζει τους μύες και τα οστά.
7.- Το γάλα και όλα τα γαλακτοκομικά προϊόντα καλό είναι να αποφεύγονται διότι οι γάτες δεν έχουν το ένζυμο της λακτάσης σε επαρκή ποσότητα και αυτό συνεπάγεται διάρροιες. Η λακτάση διασπά τη λακτόζη στο γάλα. Επιτρέπονται όλα τα γαλακτοκομικά προϊόντα, που δεν περιέχουν λακτόζη.
8.- Η πατάτα και ντομάτα περιέχουν οξαλικά άλατα, τα οποία επηρεάζουν το πεπτικό, νευρικό και το ουροποιητικό σύστημα.
9.- Το αλάτι αν καταναλώνεται σε μεγάλες ποσότητες μπορεί να οδηγήσει σε ηλεκτρολυτικές διαταραχές.
10.- Ζύμη που περιέχει μαγιά είναι υπεύθυνη για την παραγωγή αερίου στο πεπτικό σύστημα, προκαλώντας πόνο και πιθανή ρήξη του στομάχου ή των εντέρων.

Ζώα αντιμέτωπα με τον καθρέφτη (Video)

Μια ξεκαρδιστική συλλογή από ζώα που μπερδεύονται με το είδωλο τους στον καθρέφτη με αποτέλεσμα να έχουν απίθανες αντιδράσεις.
 
 

Μπισκοτάκια για Γάτες - Cookies for Cats

Μπισκοτάκια για Γάτες - Cookies for Cats

       ΑΠΛΑ ΜΠΙΣΚΟΤΑΚΙΑ

      ΥΛΙΚΑ
     •    250 γρ. σαρδέλες πολτοποιημένες
     •    ¼ κούπας γάλα χωρίς λιπαρά
     •    ½ κούπας φύτρο σιταριού

    ΕΚΤΕΛΕΣΗ
     Αναμειγνύουμε τα υλικά και ανακατεύουμε καλά μέχρι να γίνουν μία μάζα. Στην συνέχεια τυλίγουμε σε μπαλάκια, όσα περισσότερα τόσο το καλύτερο (γύρω στα 24 βγάζουν αυτά τα υλικά). Τα τοποθετούμε σε φύλλο ψησίματος και τα βάζουμε στο φούρνο στους 180ο -200 βαθμούς C μέχρι να ροδίσουν.

     ΜΠΙΣΚΟΤΑΚΙΑ  ΜΠΕΛΑΛΙΔΙΚΑ

     ΥΛΙΚΑ
     •    1 κιλό συκώτι ή άλλο κρέας
     •    2 κούπες πλιγούρι
     •    2 κούπες πίτουρο
     •    ¼ κούπας λάδι μαγειρέματος
 
   ΕΚΤΕΛΕΣΗ
      Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς C. Καλύπτουμε το κρέας με κρύο νερό και το βράζουμε. Μόλις πάρει την πρώτη βράση, χαμηλώνουμε την φωτιά και συνεχίζουμε το βράσιμο για 30 ακόμη λεπτά. Το βγάζουμε από το νερό και το αφήνουμε να κρυώσει, αλλά δεν πετάμε το νερό.
      Όταν κρυώσει εντελώς, κόβουμε το κρέας σε πολύ μικρά κομμάτια, σαν πολτοποιημένο (χρησιμοποιώντας ίσως κάποιο μπλέντερ) και το ανακατεύουμε μαζί με το πίτουρο, το πλιγούρι και το λάδι, προσθέτοντας όσο χρειάζεται από το βρασμένο νερό για να φτιάξουμε μια λεπτή ζύμη. Πλάθουμε την ζύμη κάνοντας μικρά μπαλάκια (για εύκολο μάσημα), ή ότι άλλο σχήμα θέλουμε και τα τοποθετούμε στο λαδωμένο ταψί. Ψήνουμε για τρείς ώρες. Σβήνουμε την φωτιά και αφήνουμε τα μπισκότα να κρυώσουν στο φούρνο για να γίνουν τραγανά. Ύστερα τα αφήνουμε να “στεγνώσουν” για 24 ώρες και τα φυλάσσουμε σε αεροστεγώς καλά κλεισμένα δοχεία για έως και 4 εβδομάδες.

Και καλή τους όρεξη!

Σε εφαρμογή ο νόμος 4039/12 για τα κατοικίδια !!!

Σε εφαρμογή τίθεται  ο νόμος που υποχρεώνει τους ιδιοκτήτες κατοικιδίων να καθαρίζουν τα σημεία
των κοινόχρηστων χώρων που λερώνουν τα ζώα τους (νόμος 4039/12).Σε αντίθετη περίπτωση θα επιβάλλονται πρόστιμα, που θα ξεκινούν από 100 ευρώ για τον ιδιοκτήτη που δεν θα καθαρίζει το εν λόγω σημείο και θα φτάνουν τις 30.000 ευρώ σε περίπτωση κακοποίησης και βασανισμού ζώου.Για τους παραβάτες ιδιοκτήτες pet shop, θα προβλέπεται ακόμη και η ανάκληση της άδειας λειτουργίας του καταστήματός τους.Η παράλειψη προσκόμισης στο δήμο αντιγράφου του πιστοποιητικού ηλεκτρονικής ταυτοποίησης θα τιμωρείται με πρόστιμο 300 ευρώ, για την εγκατάλειψη τραυματισμένου ζώου ύστερα από τροχαίο ατύχημα προβλέπεται πρόστιμο 300 ευρώ, ενώ για την πώληση ζώου συντροφιάς σε ηλικία μικρότερη των οκτώ εβδομάδων προβλέπεται πρόστιμο 1.000 ευρώ.